Będą przerwy w dostawie prądu z powodu upałów. Może to nas kosztować 1,3 mld zł, a Polsce dodatkowo grozi blackout

20 stopień zasilania to największe ograniczenie. Odbiorca może wtedy pobierać moc do wysokości ustalonego minimum przy zachowaniu bezpieczeństwa ludzi oraz zapobiegnięciu uszkodzeniu lub zniszczeniu obiektów technologicznych.

Najdłuższa trwała 18 godzin i miała miejsce w Szczecinie. 8 kwietnia 2008 r. padły dwie główne linie zasilające miasto. Wielu mieszkańców tego dnia nie pracowało, studenci i uczniowie nie mieli zajęć. Większość sklepów była zamknięta, nie działała sygnalizacja i nie jeździły tramwaje. Co ciekawe, na cześć tego dnia powstał projekt muzyczny – Szczecin_unplugged, pod taką nazwą kryje się koncert organizowany raz do roku. Oczywiście, akustycznie.

Kolejnym największym blackoutem w naszym kraju był ten w listopadzie 2006 roku. Z powodu awarii przez dwie godziny prądu nie mieli mieszkańcy Mokotowa, Ursynowa, Wilanowa, Ochoty i Włoch. Nie było światła w domach, na ulicach, w centrach handlowych. Komunikacja miejska była uziemiona – nie jeździły tramwaje i metro. Jak się po czasie okazało jej przyczyną było zwarcie w jednej z rozdzielni.

Tak naprawdę jednak nie da się jej dokładnie obliczyć, ta kwota może być znacznie większa. Trzeba by w to wliczyć także koszty zastojów w produkcji.

Przerwy w dostawach prądu są efektem i ciężarem opóźnień technologicznych, które swoje początki mają w PRL. Do tego 40 proc. mieszkańców Polski żyje na obszarach wiejskich, na których wyłączenia zdarzają się wyjątkowo często.

W naszym kraju wyłączenia trwają sześciokrotnie dłużej niż w Europie Zachodniej. Zdaniem ekspertów fundacji im. Lesława Pagi, jako karną zachętę należy wprowadzić m.in. wyższe bonifikaty za przerwy w dostarczaniu prądu, do tego wypłacane automatycznie. W ten sposób dostawcy energii mieliby zostać zachęceni do przeprowadzenia większej ilości inwestycji, które ukrócą zawodność systemu.