Ruszamy z rankingiem na Ambasadora Polskiej Przedsiębiorczości THINK BIG - który INNPoland przygotowuje w partnerstwie z UPC Polska. Nagroda przyznana zostanie najbardziej zasłużonej postaci na polu promowania kultury innowacyjności w biznesie oraz stwarzania warunków do rozwoju przedsiębiorczości.
REKLAMA
Od listopada do końca stycznia na łamach InnPoland będą prezentowane sylwetki nominowanych - osób, które w sposób aktywny przyczyniają się do wspierania przedsiębiorczości w Polsce. W lutym nasi Czytelnicy za pośrednictwem Internetu będą mogli zagłosować na nominowanych. Wyniki poznamy na gali Think Big organizowanej przez UPC Biznes w marcu, już dziś przedstawiamy pierwszą nominowaną - Grażynę Kulczyk, która wspiera nie tylko polską sztukę, ale również startupy.
Cesarzowa Chin
Kiedy Grażyna poznała przyszłego męża - Jana Kulczyka studiowała prawo na Uniwersytecie Adama Mickiewicz w Poznaniu. I chociaż po ślubie musiała zająć się domem i rodziną nie rezygnowała z własnych ambicji –zrobiła aplikacje sędziowską i przez kilka lat pracowała w Instytucie Prawa Cywilnego poznańskiego uniwersytetu. - Aplikację robiłam w Zielonej Górze. Co poniedziałek o drugiej w nocy wsiadałam do pociągu. Przesiadka była w Zbąszynku, nad ranem. W barze dworcowym zjadałam bułę i piłam kakao z wyszczerbionego kubka. Na ósmą szłam na zajęcia do Sądu Wojewódzkiego i przysypiałam ze zmęczenia. A po południu szybko na PKS do Krosna Odrzańskiego, gdzie miałam pokoik na zapleczu sali rozpraw. Ale do łazienki musiałam przechodzić przez tę salę, więc pobudka była o szóstej, żeby się umyć, zanim do sądu przyjdą interesanci – wspominała tamten szalony okres w rozmowie z „Twoim Stylem”.
Kiedy Grażyna poznała przyszłego męża - Jana Kulczyka studiowała prawo na Uniwersytecie Adama Mickiewicz w Poznaniu. I chociaż po ślubie musiała zająć się domem i rodziną nie rezygnowała z własnych ambicji –zrobiła aplikacje sędziowską i przez kilka lat pracowała w Instytucie Prawa Cywilnego poznańskiego uniwersytetu. - Aplikację robiłam w Zielonej Górze. Co poniedziałek o drugiej w nocy wsiadałam do pociągu. Przesiadka była w Zbąszynku, nad ranem. W barze dworcowym zjadałam bułę i piłam kakao z wyszczerbionego kubka. Na ósmą szłam na zajęcia do Sądu Wojewódzkiego i przysypiałam ze zmęczenia. A po południu szybko na PKS do Krosna Odrzańskiego, gdzie miałam pokoik na zapleczu sali rozpraw. Ale do łazienki musiałam przechodzić przez tę salę, więc pobudka była o szóstej, żeby się umyć, zanim do sądu przyjdą interesanci – wspominała tamten szalony okres w rozmowie z „Twoim Stylem”.
Ale świat akademicki ją nudził, potrzebowała o wiele większych wyzwań. Zaczęła więc pomagać w interesach mężowi, ale na pierwszy biznesowy pomysł Kulczyk wpadła samodzielnie - zaczęła sprzedawać tanie, azjatyckie rowery. I chociaż wszystko zaczęło się niepozornie, to dzięki jednośladom prawie została „cesarzową Chin”. - Przywiozłam z domu rower, który kupiłam w prezencie mężowi, sprzedawcy wrzucili go na dach auta... i przez następne dni klienci pytali tylko o ten rower. Myślę, to może być interes. Kupiłam dziesięć rowerów, poszły w jeden dzień. Pojechałam na Tajwan szukać dostawców. . Leciałam 36 godzin. Na lotnisku, jak było umówione, czekał facet z gazetą. Ani słowa po angielsku. Zawieźli mnie do jakiejś kanciapy, no i zaczęłam negocjować, uczyłam się, z czego się składa rower. Kłóciłam się o cenę każdej części. Ale nigdy mnie nie zawiedli. Sprowadziłam dziesiątki tysięcy rowerów. Gdybym kontynuowała te kontakty, dziś byłabym cesarzową Chin. – opowiadała Kulczyk w rozmowie z „Twoim Stylem”.
Galeria niecodzienna
Po rowerach weszła w kolejny biznes – tym razem zaczęła prowadzić salon Volkswagena. Oprócz samochodów sprzedawała tam obrazy - na początku debiutujących artystów. - Galeria miała promować młodych malarzy, ale też sam salon. Bo on w szarzyźnie początku lat 90. tak się wyróżniał, że ludzie się czuli skrępowani i tylko patrzyli przez szybę. A ja chciałam, żeby wchodzili do środka. Nawet jeśli się wstydzili pytać o samochody, to mogli przecież powiedzieć, że przyszli zobaczyć obrazy. A z drugiej strony, wielu biznesmenów namówiłam do zakupu pierwszego w życiu dzieła sztuki. Jak facet kupował samochód, mówiłam mu: "To dla pana, a dla żony, bardzo proszę, na tylne siedzenie niech pan ten obrazek włoży, to się ucieszy". No i brali. - tłumaczyła w rozmowie z „Gazetą Wyborczą”. Z czasem jednak niezwykła galeria zaczęła przyciągać coraz więcej głośnych nazwisk. Kulczyk znała się bowiem doskonale i na biznesie i na sztuce, więc świetnie wiedziała , jak sprzedać każdego malarza.
Po rowerach weszła w kolejny biznes – tym razem zaczęła prowadzić salon Volkswagena. Oprócz samochodów sprzedawała tam obrazy - na początku debiutujących artystów. - Galeria miała promować młodych malarzy, ale też sam salon. Bo on w szarzyźnie początku lat 90. tak się wyróżniał, że ludzie się czuli skrępowani i tylko patrzyli przez szybę. A ja chciałam, żeby wchodzili do środka. Nawet jeśli się wstydzili pytać o samochody, to mogli przecież powiedzieć, że przyszli zobaczyć obrazy. A z drugiej strony, wielu biznesmenów namówiłam do zakupu pierwszego w życiu dzieła sztuki. Jak facet kupował samochód, mówiłam mu: "To dla pana, a dla żony, bardzo proszę, na tylne siedzenie niech pan ten obrazek włoży, to się ucieszy". No i brali. - tłumaczyła w rozmowie z „Gazetą Wyborczą”. Z czasem jednak niezwykła galeria zaczęła przyciągać coraz więcej głośnych nazwisk. Kulczyk znała się bowiem doskonale i na biznesie i na sztuce, więc świetnie wiedziała , jak sprzedać każdego malarza.
Skąd jednak u Kulczyk wzięła się miłość do sztuki? -W którymś momencie po prostu to zainteresowanie się nagle objawia i człowiek nie bardzo wie dlaczego. Gdzieś widocznie to we mnie drzemało. – wyjaśniała w „Gazecie Wyborczej” i dodawała - Na studiach obracałam się w środowisku artystycznym; Poznań wtedy był naprawdę niezwykłym miastem, z fantastycznymi teatrami, operą, kabaretami, wiele się tutaj działo. Wróciłam do tego świata, gdy założyłam własny biznes i połączyłam salon samochodowy z galerią. Galeria miała promować młodych artystów, ale też sam salon. Bo on w szarzyźnie początku lat 90. tak się wyróżniał, że ludzie się czuli skrępowani i tylko patrzyli przez szybę. A ja chciałam, żeby wchodzili do środka. Nawet jeśli się wstydzili pytać o samochody, to mogli przecież powiedzieć, że przyszli zobaczyć obrazy. A z drugiej strony, wielu biznesmenów namówiłam do zakupu pierwszego w życiu dzieła sztuki. Jak facet kupował samochód.
50/50
To wtedy właśnie zaczęła wdrażać filozofię 50/50. O co w niej chodzi? Według Kulczyk połowa przedsięwzięć biznesowych musi stanowi sztuka, a dokładniej „budowanie instytucji świadomie promujących wiedzę o kulturze”. I to założenie wprowadza w Starym Browarze, który kupiła na początku lat 90’. Wtedy budynek był w całkowitej ruinie, dzisiaj jest unikalnym w skali Europy centrum sztuki i handlu. - Chciałam tę ruinę odbudować, żeby stworzyć artystom miejsce, w którym będą się dobrze czuli. Jak w Nowym Jorku: surowe ściany, cegła, metal. Więc taki zrobiłam Browar. I ten pierwszy okres po zakupie rzeczywiście był szalony, fantastyczny. Były tu wernisaże, spektakle operowe, teatry dramatyczne i bazgranie po ścianach. Niesamowity kocioł artystyczny – tak Kulczyk opisywała początki Starego Browaru w „Gazecie Wyborczej”.
To wtedy właśnie zaczęła wdrażać filozofię 50/50. O co w niej chodzi? Według Kulczyk połowa przedsięwzięć biznesowych musi stanowi sztuka, a dokładniej „budowanie instytucji świadomie promujących wiedzę o kulturze”. I to założenie wprowadza w Starym Browarze, który kupiła na początku lat 90’. Wtedy budynek był w całkowitej ruinie, dzisiaj jest unikalnym w skali Europy centrum sztuki i handlu. - Chciałam tę ruinę odbudować, żeby stworzyć artystom miejsce, w którym będą się dobrze czuli. Jak w Nowym Jorku: surowe ściany, cegła, metal. Więc taki zrobiłam Browar. I ten pierwszy okres po zakupie rzeczywiście był szalony, fantastyczny. Były tu wernisaże, spektakle operowe, teatry dramatyczne i bazgranie po ścianach. Niesamowity kocioł artystyczny – tak Kulczyk opisywała początki Starego Browaru w „Gazecie Wyborczej”.
Nominacja za: wspieranie młodych przedsiębiorców i działalność charytatywną
Oprócz sztuki Grażyna Kulczyk wspiera również młodych przedsiębiorców. Ostatnio zainwestowała w kilka startupów m.im. amerykańskie projekty – mediowy Qbeats oraz medyczny Caremerge - a także polski Cosmose, które stworzyło rozwiązanie umożliwiającą mierzenie efektywności reklam.
Kulczyk jest również znana szerokiej działalności charytatywnej. Niechętnie się jednak do niej przyznaje. Dlaczego?- Nie mówiliśmy z mężem o naszej pracy dla innych. Mieliśmy zakorzenione, że to niestosowne. Ale potem przychodzą ciężkie czasy, i człowiek nie ma nic na swoją obronę. Miałam okres rozdarcia, otwierałam te listy i reagowałam spontanicznie. Potem okazywało się, że pieniądze, które przesłałam, poszły na inny cel. Dziś wiem, że pomaganie innym to sztuka. Kiedyś jako pierwsza z tej części Europy zostałam zaproszona przez Fundację Rockefellera na seminarium na temat filantropii. Byliśmy m.in. w Ugandzie, w szpitalu dla chorych na AIDS. Widziałam tam matki, które karmiąc dzieci piersią, skazywały je na śmierć, bo po upływie trzeciego miesiąca dziecko przestaje być odporne na wirus. Problemem jest brak mleka w proszku – podkreślała w wywiadzie z „Twoim Stylem”.
THINK BIG to program powstały z inicjatywy UPC Biznes, adresowany do mikro i małych przedsiębiorców z ambicjami globalnej ekspansji. To jeden z nielicznych konkursów w Polsce, którego adresatem są firmy, które działają już na rynku i mają konkretny pomysł na rozwój.
Obecnie trwa nabór do trzeciej edycji konkursu. Przedsiębiorcy z całej Polski mogą do 30 listopada zgłosić się do rywalizacji o finansowe i merytoryczne wparcie biznesu. Aplikacje przyjmowane są za pośrednictwem formularza, dostępnego na stronie internetowej www.thinkbig.upc.pl.
Nie przegap żadnej ważnej wiadomości i obserwuj nas w Google News!