Reklama.
Reklama.
Reklama.
To ta dziewczyna zrobiła z Wiedźmina prawdziwego twardziela. I jeszcze nie powiedziała ostatniego słowa
Zaglądając za kulisy wielu produkcji ze świata popkultury coraz częściej możemy przekonać się, jak wiele utalentowanych Polek wnosi swój wkład w powodzenie tych projektów. Jeśli z wypiekami na twarzy przeżywaliście przygody Wiedźmina na ekranie komputera i byliście pod wielkim wrażeniem rozbudowanego świata gry opowiadającej losy Geralta z Rivii, to możecie podziękować m.in. tej artystce, bo ta ona tchnęła w niego życie swoimi słowami. Co więcej, jej twórczość nie kończy się wcale na tworzeniu fabuły do jednego z największych polskich hitów w branży gier video.
Reklama.
Jedną z osób, która przyczyniła się do spektakularnego sukcesu gry „Wiedźmin 3: Dziki Gon”, jest Aleksandra Motyka, która od dwóch lat pracuje w odpowiedzialnym za jego produkcję studiu CD Projekt RED na stanowisku scenarzystki. Scenariusz do tej gry, na której zawartość składają się liczne wątki, obszerne dialogi i wyraziste postacie, opracowała wspólnie z Borysem Pugacz-Muraszkiewiczem, Marcinem Blachą, Arkadiuszem Borowikiem, Jakubem Szamałkiem i Karoliną Stachyrą. To ona jest autorką finałowej piosenki „Wilcza zamieć”.
Scenarzystka wciąż ma pod swoją opieką postać Białego Białka, ponieważ obecnie pracuje nad fabułą gry „Wiedźmin 3: Krew i wino”, drugiego już w kolejności dodatku do hitu wyprodukowanego przez CD Projekt RED. Mimo tytanicznej pracy, jaka wiąże się z tym zadaniem, była w stanie napisać kolejną książkę. Bo Aleksandra Motyka, pochodząca z Krakowa absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, to nie tylko scenarzystka gier komputerowych, ale również pisarka, tłumaczka, blogerka i recenzentka. Nie zawsze można dostrzec jej nazwisko, ponieważ część swoich dzieł publikuje pod pseudonimem „Sasha Hady”.
Najnowszym dziełem w dorobku pisarskim współtwórczyni „Wiedźmina” jest książka „Na końcu wchodzą ninja”. To pełna pasji i ironicznego zabarwienia powieść obyczajowa rozgrywająca się w środowisku polskich twórców... gier komputerowych, pierwsza poruszająca taką tematykę. Dzięki doświadczeniom zdobytym we współpracy z zespołem CD Projekt Red, autorka mogła wiernie oddać język, jakim posługuje się ta hermetyczna grupa, której codzienność nie zawsze wygląda tak różowo. Przynajmniej tak wynika z oficjalnego opisu książki podanego przez jej wydawcę:
Warszawa, koniec listopada 2013 roku. Powoli zbliżają się Święta, ale w studio Nasty Oranges nie czuć bożonarodzeniowej atmosfery – cały zespół gorączkowo pracuje nad czwartą częścią popularnej gry fabularnej o kanadyjskim traperze. Powodzenie projektu wisi na włosku, odkąd w niewyjaśnionych okolicznościach zniknął szef projektu Jasiek Ritmeijer, a wraz z nim najnowsza wersja scenariusza gry. Tymczasem wydaje się, że jedyną osobą starającą się go odnaleźć, jest Marcin Stawecki, nowy producent, który dotąd nie miał nic wspólnego z branżą gier i nawet nie domyśla się, co go czeka. Biurowe intrygi, zarwane noce, tajemnicze wiadomości układane z klocków LEGO, brawurowa ucieczka przed policją, pocałunek z Harley Quinn – to tylko niektóre z atrakcji, jakie zafundują mu nowi współpracownicy, zanim zorientuje się, o co tu tak naprawdę chodzi. A wtedy będzie już za późno, żeby się wycofać.
Czym zajmowała się Aleksandra Motyka przed publikacją tej książki? Jej wcześniejsza twórczość pisarska to dwa kryminały opowiadające o przygodach rozchwytywanego londyńskiego detektywa Alfreda Bendelinie, który tak naprawdę... nie istnieje, gdyż jest wymysłem nieśmiałego policjanta Nicka Jonesa.
Wydane w 2012 roku „Morderstwo na mokradłach” i rok później „Trup z Nottingham” powstały z zamiłowania autorki do klasycznych powieści detektywistycznych, zwłaszcza dzieł pióra Agathy Christie i Joe Alexa. Za pierwszą powieść z cyklu o zmyślonym detektywie pisarka zdobyła Złotego Kościeja w plebiscycie na najlepszy kryminał 2012 roku, organizowanym przez portal Kostnica.
Aleksandra Motyka koncentruje swoją uwagę również na utworach skierowanych do dzieci. Dostępna na rynku „Adelina” to niepokojąca baśń stanowiące połączenie "Koraliny" Neila Gaimana z andersenowską "Królową Śniegu". Z kolei „Król Dwojga Imion” to utrzymana w pogodnym stylu bajka poruszająca temat walki o władzę i kryzysu tożsamości. Obie zilustrowane rysunkami Jana Krzysztofiaka.
Jeśli zastanawiacie się, w jakich jeszcze projektach brała udział Aleksandra Motyka, to przyjrzyjcie się dostępnym na półkach księgarń książkom autorstwa C.S. Lewisa, twórcy „Opowieści z Narnii” - cyklu siedmiu powieści fantasy, uważanego za klasykę literatury dziecięcej. Współscenarzystka „Wiedźmina” była odpowiedzialna za przekład dwóch niebeletrystycznych dzieł tego autora: „Rozważań o Psalmach” i „Mrocznej Wieży”. Ta druga pozycja to wydany w 2013 roku zbiór niepublikowanych wcześniej tekstów Lewisa, cudem ocalonych przed spaleniem przez jego sekretarza.
Tworzone przez Aleksandrę Motykę rozszerzenie do „Wiedźmina” pt. „Krew i wino” ma zostać wydane w pierwszym półroczu 2016 roku.
Napisz do autora: dawid.wojtowicz@innpoland.pl
Reklama.