W tym mieście ludzie sami chodzą po listy. Poczta oferuje fatalne warunki listonoszom, a ci...przechodzą do Biedronki

W czasach rozkręcającego się rynku pracownika, oferujący miejsca pracy, muszą zacząć starać się pozyskiwać siłę roboczą. Jak wygląda to w przypadku Poczty Polskiej? Wchodzę na stronę rekrutacyjną. Zaznaczam Warszawę. Na logikę – gdzie oferować najlepsze warunki, jak nie w stolicy, w której, według danych, bezrobocie krótkookresowe obejmuje tylko 17 tys ludzi? Klikam i...nie wierzę własnym oczom: „umowa o pracę i pensja zawsze na czas”. Czy fakt, że Poczta Polska płaci pracownikom w wyznaczonych terminach, robi na ludziach wrażenie?

W Warszawie i okolicach poczta rzuciła 44 ogłoszenia. W skali kraju to już prawdopodobnie (szacując na podstawie portalu rekrutacyjnego) kilkaset nieobsadzonych miejsc. Prawdopodobnie. W biurze prasowym słyszę, że spółka jest tak duża, że dział komunikacji nie nadąża z odpowiedziami na zapytania dziennikarzy. Na ustosunkowanie się do kwestii zatrudnienia musiałbym więc poczekać kilka dni.

Na szybko dostaję jednak informację: „Aktualnie poszukujemy pracowników m.in. w obszarze sprzedaży – listonoszy, pracowników obsługi klienta, kierowców, magazynierów oraz pracowników wsparcia logistycznego, sortowni i ochrony” – pisze rzecznik, Zbigniew Baranowski. A więc zawody fizyczne, słabo płatne. Ale to właśnie tutaj braki najbardziej dotykają klienta.

– Kierownictwo skrzętnie ukrywa niedobory kadrowe – mówi INN:Poland Piotr Moniuszko, przewodniczący Wolnego Związku Zawodowego Pracowników Poczty. Według jego szacunków, w ciągu ostatnich pięciu lat zatrudnienie w Poczcie Polskiej tylko we Wrocławiu i okolicach spadło o około 20 proc. To wynik tego, że poczta przestała być konkurencyjna na rynku pracy. – Kto ma do nas przyjść? – pyta retorycznie przedstawiciel WZZPP. Pensja na najniższych stanowiskach to 2150 zł brutto. Czyli jakieś 1400 zł na rękę. A praca nie jest łatwa.

Oficjalnie czas pracy to 8 godzin dziennie, ale rano trzeba posegregować przesyłki, a po południu się z nich rozliczyć. To powoduje, że doręczyciele nierzadko kończą pracę dopiero wieczorem. Dźwigają ciężkie kilkunastokilogramowe torby, pracując na większych rejonach muszą zadbać o transport samemu. W ogłoszeniach znajdujemy informację o zwrocie kosztów używania prywatnego samochodu w celach służbowych. W tym kontekście, wspomniane 1400 na rękę nie powala.

– Po ostatnich podwyżkach lepszym pracodawcą stała się nawet Biedronka – nie przebiera w słowach Moniuszko. Rzeczywiście, minimalna płaca w popularnym dyskoncie to 2250 zł brutto – o 100 zł więcej, niż na Poczcie Polskiej. Przewodniczący opowiada, że starsi pracownicy, korzystając z poprawiającej się sytuacji na rynku pracy, wybierają innych pracodawców, m.in. wspomnianą Biedronkę. A młodzi do poczty się nie garną. – Nierzadko zdarza się, że pierwszego dnia pracy wychodzą rano, a w południe są już w powrotem. Mówią, że za takie pieniądze nie będą tak harować – twierdzi.

Jego zdaniem, problemy zaczęły się od uchwalenia nowego zbiorowego układu pracy w ubiegłym roku. Prezes poczty tłumaczył zmiany w systemie premiowania próbą zwiększenia konkurencyjności spółki. Pracownicy poczuli się jednak oszukani. Związkowcy mówili o "złu koniecznym”. – Mimo niedawnych podwyżek płacy zasadniczej, nasza końcowa wypłata netto zmalała – tłumaczy Moniuszko.

– Stosujemy szeroki wachlarz sposobów pozyskiwania kandydatów do pracy. Spośród osób aplikujących na to stanowisko zatrudniani są kandydaci, którzy spełniają oczekiwania i posiadają wymagane predyspozycje. Zainteresowanie pracą determinuje lokalny rynek – zwłaszcza bardzo niski wskaźnik bezrobocia we Wrocławiu i w powiecie wrocławskim oraz okres prac sezonowych – tłumaczy Biuro Prasowe Poczty Polskiej na łamach „Gazety Wrocławskiej”. To daje pewne nadzieje. Gdy Polacy wrócą z saksów z pewnością zaczną rozglądać się za ofertami, gdzie głównym atutem jest „pensja zawsze na czas”.