Sposób na smog jest bardzo prosty. Polskie miasta wybrały jednak spychologię

Wbrew popularnej opinii o szkodliwym wpływie samochodów na stan powietrza, za jego zanieczyszczenie w głównej mierze odpowiadają piece węglowe. Badania przeprowadzane przez przez Instytut ISPRA z Włoch, wykazały, że 55 do 70 proc. cząsteczek pyłu zebranego na stacjach pomiarowych w Krakowie pochodzi ze spalania węgla w małych kotłach i piecach grzewczych. Nie mniejszym problemem jest to czym w nich palimy. A z badań przeprowadzanych w ramach kampanii „Nie rób dymu” wynika, że co piąty Polak nie widzi niczego złego w spalaniu śmieci.

Co na to polskie miasta? Cóż, ciężko powiedzieć, że problemu nie widzą. Sposób w jaki zabierają się za jego rozwiązanie jest jednak dość ospały. Podczas gdy Warszawa niknie w szarym dymie, w harmonogramie działań antysmogowych z 2016 roku, który dostaliśmy z ratusza, dominują uchwały, zarządzenia i prezentacje. Miasto chwali się stopniową wymiana taboru, apelem do władz Mazowsza o „podjęcie prac” (czyt. do zakończenia droga jest jeszcze bardzo długa) nad lokalną uchwałą „antysmogową” i kampanią dotyczącą dopłat do wymiany kotłów.

I dlatego zdaniem Lutomskiej to właśnie była stolica Polski ma rzeczywistą szansę na znaczne zmniejszenie zanieczyszczenia powietrza. – Konferencje na temat jakości powietrza i same zachęty dla mieszkańców, nie rozwiązują problemu. Konieczne są regulacje na poziomie centralnym i wojewódzkim, wprowadzające normy jakości paliw i standardy emisyjne dla kotłów – przekonuje.
Takie regulacje są wprowadzane jednak wyjątkowo oszczędnie. W ubiegłym roku Andrzej Duda podpisał tzw. ustawę antysmogową, dzięki której miasta mogą decydować czym mieszkańcy mogą ogrzewać swoje domy. Z możliwość wprowadzenia zakazu stosowania paliwa stałych, czyli węgla i drewna, skorzystał jednak tylko Kraków (od września 2019 roku). Reszta miast (m.in. Wrocław) wciąż asekuruje się dopłatami do wymiany pieców.