INNPoland_avatar

Straciłeś ząb? Niewykluczone, że dzięki polskim naukowcom uda ci się go... wyhodować

Natalia Gorzelnik

04 marca 2022, 15:55 · 3 minuty czytania
Jak zauważyli naukowcy z Politechniki Warszawskiej, jama ustna ma bardzo duży potencjał regeneracyjny. W miejscu usuniętego zęba odbudowuje się zarówno struktura kostna, jak i chrzęstna, nabłonkowa czy tkanki nerwowe. Badacze zamierzają spróbować wykorzystać tę właściwość do odtworzenia czegoś zupełnie innego. Trwają prace nad... hodowaniem trzecich zębów.


Straciłeś ząb? Niewykluczone, że dzięki polskim naukowcom uda ci się go... wyhodować

Natalia Gorzelnik
04 marca 2022, 15:55 • 1 minuta czytania
Jak zauważyli naukowcy z Politechniki Warszawskiej, jama ustna ma bardzo duży potencjał regeneracyjny. W miejscu usuniętego zęba odbudowuje się zarówno struktura kostna, jak i chrzęstna, nabłonkowa czy tkanki nerwowe. Badacze zamierzają spróbować wykorzystać tę właściwość do odtworzenia czegoś zupełnie innego. Trwają prace nad... hodowaniem trzecich zębów.
Dr hab. inż. Agnieszka Gadomska-Gajadhur Źródło: Politechnika Warszawska
Więcej ciekawych artykułów znajdziesz na stronie głównej

Obserwuj INNPoland w Wiadomościach Google

Trzecie zęby

Jak tłumaczy dr hab. inż. Agnieszka Gadomska-Gajadhur z Wydziału Chemicznego PW, kierownik projektu SteamScaf, naukowcy postawili hipotezę, że tkanki dziąsła są w stanie przekształcić się w inne struktury. Chodzi o konkretną grupę komórek macierzystych. – Chcemy zbadać możliwości ich wykorzystania. Dowiemy się, jakiego rodzaju tkanki można z nich wytworzyć – wyjaśnia.

Badania będą prowadzone z zespołem z Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Celem będzie różnicowanie komórek pobranych z dziąseł świńskich w kierunku tkanki kostnej, chrzęstnej lub tkanki nerwowej. Dlaczego nie ludzkich?

– Do modelu świńskiego zmusiła nas sytuacja – mieliśmy etap zaostrzonej pandemii i wykonywano coraz mniej zabiegów ekstrakcji zębów. Baliśmy się, że pozyskamy bardzo mało materiału i zdecydowaliśmy się na ten bardziej dostępny i podobny do ludzkiego. Docelowo myślimy jednak o dużym europejskim projekcie. Odpowiedź, w jakim kierunku będziemy podążać, da nam SteamScaf – mówi dr hab. inż. Agnieszka Gadomska-Gajadhur.

Rolą zespołu z Politechniki Warszawskiej w projekcie jest zapewnienie nośnika, na którym komórki macierzyste zostaną osadzone i będą mogły rosnąć – przekształcając się, na przykład, w ząb.

Syntezujemy materiały, z których wykonane zostaną te rusztowania. Materiały będą w pełni biozgodne i resorbowane, czyli po pewnym czasie wchłoną się, a także biomimetyczne, bazujące na składnikach obecnych w naszym organizmie. Docelowo chcielibyśmy dostarczyć też pewne czynniki wzrostu dla tych komórek. Co ciekawe, rusztowania będą miały głównie strukturę włóknistą, przypominającą trochę tkaninę.dr hab. inż. Agnieszka Gadomska-Gajadhur

Naukowcy planują również współpracę z dwoma ośrodkami z Wielkiej Brytanii i Czech, które specjalizują się w oznaczaniu cech zróżnicowanych komórek. Sprawdzą, czy otrzymana tkanka jest w pełni wartościowa i określą, czy jest ona kostna, chrzęstna, czy może mieszana.

Hodowlane zęby

Jak podaje Politechnika Warszawska, zawiązki zębowe są już w stanie wyhodować w laboratorium Japończycy. Wykorzystują do tego jednak komórki macierzyste z bankowanej krwi pępowinowej. Mają jej dużo, natomiast w Polsce jest duży problem z jej dostępnością. Kiedyś procedura przechowywania komórek macierzystych nie była dostępna, więc np. osoby starsze, które potrzebują materiałów kościo- czy zębozastępczych nie miałyby możliwości skorzystania z takiego rozwiązania.

W przypadku utraty zęba najczęściej rekomendowanym rozwiązaniem są implanty. – Większość ludzi myśli, że w przypadku wypadnięcia zębów, są one również rozwiązaniem najprostszym. Niestety każda taka interwencja, wkręcanie czy wyjmowanie implantów, wiąże się z tym, że naturalna kość człowieka osłabia się i następny zabieg jest coraz trudniejszy – wyjaśnia dr hab. inż. Agnieszka Gadomska-Gajadhur.

Jak podkreśla specjalistka, często obserwuje się tez zapalenia wokół implantów – periimplantitis, które mogą doprowadzić do ich utraty. Nadal nie posiadamy zatem rozwiązań, które długoczasowo i skutecznie potrafią odtworzyć fizjologiczne funkcje uzębienia.

Obserwuj INNPoland w Wiadomościach Google