W związku z wprowadzeniem raportowania przez banki informacji na temat ich klientów tajemnica bankowa przestała w zasadzie istnieć. Jest jednak kilka krajów, gdzie można założyć poufne i bezpieczne konto.
REKLAMA
CSR, czyli Common Reporting Standard to standard automatycznej wymiany informacji finansowych, którego wprowadzenie sprawiło, że tajemnica bankowa praktycznie przestała istnieć w większości krajów. Jest to wymóg przekazywania informacji o kontach bankowych i ich właścicielach organom podatkowym w krajach rezydencji podatkowej właścicieli kont. CRS obowiązuje wszystkie banki i inne instytucje finansowe w krajach w których został wprowadzony.
Jak działa CRS?
W ramach CRS banki i inne instytucje muszą ustalić rezydencję podatkową swoich klientów (zarówno osób fizycznych jak i podmiotów, dla których prowadzone są rachunki finansowe). Przede wszystkim ustalają klientów, którzy są rezydentami podatkowymi w kraju innym niż ten, w którym posiadają rachunki bankowe. W przypadku takich klientów, banki są zobowiązane przekazywać informacje o rachunkach lokalnym organom podatkowym w kraju rezydencji podatkowej.
W ramach CRS banki i inne instytucje muszą ustalić rezydencję podatkową swoich klientów (zarówno osób fizycznych jak i podmiotów, dla których prowadzone są rachunki finansowe). Przede wszystkim ustalają klientów, którzy są rezydentami podatkowymi w kraju innym niż ten, w którym posiadają rachunki bankowe. W przypadku takich klientów, banki są zobowiązane przekazywać informacje o rachunkach lokalnym organom podatkowym w kraju rezydencji podatkowej.
Jakie informacje są przekazywane w ramach CRS?
Instytucje finansowe są zobowiązane przekazać organom podatkowym informacje o wszystkich rachunkach raportowanych, co obejmuje m.in. konta powiernicze lub depozytowe, udziały w kapitale lub zyskach spółki będącej instytucją finansową czy pieniężne umowy ubezpieczenia lub umowy renty.
Instytucje finansowe są zobowiązane przekazać organom podatkowym informacje o wszystkich rachunkach raportowanych, co obejmuje m.in. konta powiernicze lub depozytowe, udziały w kapitale lub zyskach spółki będącej instytucją finansową czy pieniężne umowy ubezpieczenia lub umowy renty.
Dane, które przekazują banki to:
informacje dotyczące posiadacza rachunku, tj. imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia osoby fizycznej, a w przypadku podmiotu jego nazwę lub firmę, ponadto adres (zamieszkania bądź siedziby) oraz numer identyfikacji podatkowej.
informacje o beneficjencie rzeczywistym czy też tzw. controlling person. W przypadku spółek, banki będzie interesował tzw. beneficjent rzeczywisty, który musi być osobą fizyczną, będącą udziałowcem tej spółki i posiadającym więcej niż 25% głosów. Jego dane będą raportowane do państwa rezydencji podatkowej.
informacje o rachunku, tj. numer rachunku (lub jego funkcjonalny odpowiednik jeśli rachunek nie ma numeru) oraz saldo rachunku lub jego wartość ustaloną na koniec roku kalendarzowego lub innego okresu sprawozdawczego (w różnych krajach okresy raportowania mogą przypadać na inny termin).
informacje o beneficjencie rzeczywistym czy też tzw. controlling person. W przypadku spółek, banki będzie interesował tzw. beneficjent rzeczywisty, który musi być osobą fizyczną, będącą udziałowcem tej spółki i posiadającym więcej niż 25% głosów. Jego dane będą raportowane do państwa rezydencji podatkowej.
informacje o rachunku, tj. numer rachunku (lub jego funkcjonalny odpowiednik jeśli rachunek nie ma numeru) oraz saldo rachunku lub jego wartość ustaloną na koniec roku kalendarzowego lub innego okresu sprawozdawczego (w różnych krajach okresy raportowania mogą przypadać na inny termin).
Jak uniknąć raportowania CRS?
Najbardziej oczywistym sposobem na uniknięcie raportowania CRS jest posiadanie konta w kraju, który nie wprowadził standardu CRS. Np. Gruzja, USA, Puerto Rico, Ukraina, Kambodża. Banki w tych krajach nie są zobowiązane do przekazywania danych o kontach należących do nierezydentów. Zakładając spółkę np. w Delaware w USA oraz konto bankowe, jest się poza zasięgiem CRS.
Najbardziej oczywistym sposobem na uniknięcie raportowania CRS jest posiadanie konta w kraju, który nie wprowadził standardu CRS. Np. Gruzja, USA, Puerto Rico, Ukraina, Kambodża. Banki w tych krajach nie są zobowiązane do przekazywania danych o kontach należących do nierezydentów. Zakładając spółkę np. w Delaware w USA oraz konto bankowe, jest się poza zasięgiem CRS.
Możliwa, lecz dużo bardziej czasochłonna jest także zmiana rezydencji podatkowej osoby. Niewątpliwą korzyścią jest wówczas także pozbycie się innych obciążeń podatkowych z kraju dotychczasowej rezydencji.
W przypadku kont firmowych możliwe jest zwiększenie liczby udziałowców, tak aby żaden z nich nie miał 25% udziałów. Banki muszą raportować w ramach CRS dane rzeczywistych beneficjentów kont,co w przypadku kont spółek, będzie oznaczać osoby fizyczne posiadające co najmniej 25% udziałów.
Warto pamiętać też o tym, że banki wysyłają raporty jednego dnia w roku. W przypadku wielu banków jest to 31 grudnia. Jeśli klient dokona transferu środków przed datą raportowania, saldo raportowane wyniesie zero. Także CRS nie obejmuje firmowych rachunków bankowych założonych przed wprowadzeniem CRS w danym kraju.
Więcej informacji na ten temat znajdziesz na blogu ADMIRAL TAX
Nie przegap żadnej ważnej wiadomości i obserwuj nas w Google News!