”Tak jak robią to w Cambridge” - znów na ostatniej prostej

Wpis ten pojawia się prawie dokładnie w rocznicę ubiegłorocznego tekstu „Ostatnia prosta z perspektywy długodystansowca” – znów jesteśmy na finiszu przygotowań tegorocznej edycji Letnich Praktyk Badawczych. Domknął się więc pewien cykl, co skłania do podsumowań i refleksji.

W zeszłym roku staraliśmy się w miarę na bieżąco pokazywać co jak działo się w końcowej fazie przygotowań do Letnich Praktyk Badawczych (m.in. wspomniany powyżej wpis „Ostatnia prosta z perspektywy długodystansowca”) i na samych praktykach (m.in. wpisy: „Jak hartuje się stal”, „Algorithmic trading”). W 2015 roku, jak i w poprzednich latach, udało się zebrać dość szeroką gamę ciekawych zagadnień i innowacyjnych problemów, z obszarów tak wydawałoby się od siebie odległych jak sektor obronny, algorytmiczny handel, bitcoiny, sztuczna inteligencja i uczenie maszynowe, Festiwal Nauki i bezpieczeństwo teleinformatyczne. Co i jak może je łączyć staraliśmy się podsumować m.in. we wpisie „Cegiełki do muru”. Ogólnie ubiegłoroczna, XI. edycja praktyk okazała się sukcesem, udała się nie gorzej niż poprzednie, a w aspekcie merytorycznym była wyjątkowa, nawet mierząc wg. standardów wyznaczonych przez 10 edycji ją poprzedzających.
Niezależnie przy okazji rozpoczęcia naboru na tegoroczne praktyki umieściliśmy wpis „… Tak jak robią to w Cambridge”, gdzie w krótki, syntetyczny sposób staraliśmy się przybliżyć idee takiego sposobu pracy z innowacyjnymi projektami i uprawiania nauki.

Jeśli chodzi o te ostatnie aspekty to dość często otrzymujemy pytania typu „Co w czasach postępującej specjalizacji daje możliwość skutecznego zajmowania się tak szerokim spektrum zagadnień?”. Udzielając odpowiedzi warto przywołać 3 składowe: brytyjskie know-how z Oxbridge, pasję i zaangażowanie – bardzo staramy się być naukowcami, a nie tylko tzw. „pracownikami nauki”, niezależnie finansowanie spoza środków budżetowych (polskich i unijnych) przeznaczonych „na naukę”. Ten ostatni aspekt jest o tyle ważny, bo choć pieniądze komercyjne są trudno dostępne i trzeba twardo o nie walczyć, to sposób zarządzania ww. środkami publicznymi, jak i urzędnicze reguły realizacji projektów powodują, iż w praktyce skorzystanie z nich co najmniej istotnie utrudniłoby, jeśli nie w ogóle uniemożliwiło, działania merytoryczne wg zasad i standardów „jak w Oxbridge”.

W naszym rozumieniu powyższe składowe zapewniają coś co w matematyce nazywamy warunkami koniecznymi, acz nie wystarczającymi. Albowiem w tym wszystkim najważniejszą składową sukcesu jest oczywiście sama matematyka. Czy też mówiąc bardziej obrazowo matematyczny sposób myślenia zastosowany do rozwiązywania różnych rzeczywistych problemów. I to właśnie podejście postaramy się, po raz 12. z rzędu, przekazać uczestnikom Letnich Praktyk Badawczych.