Dlaczego ta gęś tak się szarogęsi?

Jak to zrobiła zwykła Szara Gęś? Odpowiedź jest prosta. Miała pomysł na siebie. Skutecznie wykorzystała jeden z wyzwalaczy fascynacji, a mianowicie prestiż. Sidney Frank, człowiek z wizją, ustalił ceną swojego produktu na poziomie dwukrotnie przewyższającym ceny innych wódek. W dodatku zrobił to zanim powstało cokolwiek innego, tzn. zanim powstała butelka, nazwa, a nawet receptura tego trunku, który miał w przyszłości rzucić wyzwanie największym graczom, półce pełnej luksusowych alkoholi. Skąd taki pomysł? Zamiast prowadzić walkę na tej samej półce Frank stworzył zupełnie nową prestiżową kategorię i zmusił konkurencję do wysiłku, samemu szarogęsząc się.
The End.

Z własnego doświadczenia wiem, że spora grupa rozpoczynających swoją historię przedsiębiorców uważa, że już samo posiadanie fantastycznego, często fascynującego (sic!) produktu jest wystarczające do tego, aby zawładnąć światem. Wtedy dochodzi do wstrząsu, bo nagle okazuje się, że o produkcie trzeba opowiedzieć, trzeba wywołać określone emocje, że ludzie najpierw kupują markę, czyli określony wizerunek będący konsekwencją wizji. Najpierw należy zafascynować odbiorcę i można to zrobić tak jak to zrobił Frank, który, nie oszukujmy się, wiedział, że będzie miał wysokiej jakości produkt. To jednak nie wystarczy do osiągnięcia sukcesu. W to, że jest to produkt lepszy musi uwierzyć odbiorca. Twórca Grey Goose wymyślił więc historię, która pozostawiła na szarym końcu konkurencję, ale to nie jest jedyny sposób i recepta na sukces. To, co jest istotne to, aby pamiętać, że dobry produkt jest niezbędny, ale nie wystarczy, żeby sobie kupić w przyszłości wybrany symbol awansu społecznego (np. auta, którego już sam dźwięk fascynuje przechodniów [3]). Gdyby ludzie kupowali prawdę, to w historii nie mielibyśmy przypadków absurdalnych, jak w XVII w. tulipomania, kiedy to za cebulkę odmiany Viceroy płacono kilkoma hektarami ziemi, a ten sam wizjoner Frank nie doprowadziłbym do spopularyzowania obrzydliwego niemieckiego ziołowego likieru o nazwie Jägermaister. Jeśli mówimy o wizji i budowaniu marki, to prawda nie ma znaczenia. Czasem jest ona wręcz niewygodna, ale o tym za chwilę. Załóżmy, dla dobra tego tekstu, że posiadamy lub posiadać będziemy dobry produkt, a więc rozczarowanie klienta nie zepsuje nam drogi do chwały.
Przed nami stworzenie wizji marki, czyli wyrazistego i konsekwentnie stosowanego „pomysłu na markę”, jej „kodu genetycznego”, który jasno określi, czym marka ma być dla konsumenta, jakie emocja ma wywoływać, z jaką korzyścią i wartościami ma się kojarzyć. To także w konsekwencji wyróżniający i kompletny Key Visual, czyli „główny motyw graficzny” (np. Szara Gęś, a w tle Alpy). Dobre marki mają nie tylko logo, ale właśnie kompletny system wizualny składający się z ikon, typografii, kolorów i układów (layoutów).

„Budowanie marki osobistej ma wiele elementów wspólnych z tworzeniem marki produktu” – twierdzi Anna Szubert, Strateg Personal Brandingu. „W jednym i drugim przypadku opieramy się na przemyślanej strategii. Zgoda, że marka musi wyzwalać emocje, bo tylko one zapadają w pamięć. W zasadzie bez emocji marka nie istnieje, jest tylko mniej lub bardziej doskonały produkt. A jakość, nawet doskonała, nie jest już wyróżnikiem marki, jest jego oczywistym elementem. Ok, to produkty, a jak jest z człowiekiem? Pierwsza różnica jest taka, że nie jesteśmy doskonali i nigdy nie będziemy. A nawet jeśli dojdziemy do etapu prawie doskonałości, to nasuwa się pytanie dla kogo? Dla każdego? Niestety nie. Jeśli odnosimy się do wyzwalacza fascynacji - to z marką osobistą jest podobnie. Aby marka rosła w siłę musi być pożądana, a to oznacza, że jest dla kogoś ważna, potrzebna, że ma na kogoś wpływ. Obserwujemy kogoś z daleka lub bliska i wiemy, że właśnie z tą osobą chcemy pracować i żadna cena tego nie zmieni. Bo właśnie ta, a nie inna osoba składa nam obietnicę wartości, której ufamy. Czyli zaufanie to podstawa. Nie możemy jednak posługiwać się kłamstwem zawodowym, bo utracimy wiarygodność.

1. Zwrot, którego Jack Nicholson użył jako mantry w filmie „Dwóch Gniewnych Ludzi”. Ponoć jest to także zwrot, którego używają Eskimosi kiedy chcą uspokoić swoje dzieci, a także kiedy chcą uprawiać sex. Co znaczy ten zwrot?
2. Odpowiedź brzmi: produkt.
3. Badania dowodzą, że dźwięk wydawany przez silnik samochodu marki Ferrari, Lamborghini czy Maserati powoduje, że u kobiet w ślinie odnotowuje się znaczy wzrost testosteronu. Może warto warczeć włoskim silnikiem :)
4. Łukasz Jakóbiak twórca i prowadzący internetowy talk – show 20 m2