pixabay
REKLAMA
W trakcie mojego życia zawodowego obserwuję, jak pracują zespoły i jak układają się relacje w zespołach, co buduje relacje między osobami, a co im szkodzi.
Interesują mnie zagadnienia, dlaczego jednym zespołom wychodzi, a innym nie. Nawet, jeśli sukces firmuje jedna osoba o silnej osobowości, wizjoner lub organizator, to na ten sukces składa się wiele pojedynczych sukcesów innych indywidualności. Działamy jako jednostki, ale potrzebujemy komunikacji, zrozumienia, zaufania i współpracy, aby zbudować cokolwiek i sprawić, że nasze przedsięwzięcie przyniesie spodziewane rezultaty.
Intensywnie zgłębiam temat budowania zaufania, dobrej atmosfery pracy, kultury organizacyjnej, budowania relacji, ponieważ są to nierozłączne determinanty "przeżywania pasji tworzenia", efektem której są nasze "dzieła", wytwory naszego zaangażowania i pełnej koncentracji. Robienie rzeczy, które się lubi wprowadza człowieka w pozytywny stan ciała i ducha, zwany w psychologii przepływem, czyli flow.
W atmosferze pełnej zaangażowania chce się pracować, praca to przyjemność, a nie obowiązek. Poszukujemy zatem tego idealnego miejsca pracy, a przedsiębiorcy i organizacje dążą do tego, aby budować atmosferę sprzyjającą powstawaniu wspólnych „dzieł”.
Jesteśmy jednostkami, każda oryginalna i unikatowa sama w sobie. Jednak sporadycznie odnosimy sukcesy jako jednostki. Z reguły za sukcesem organizacji stoi wkład i zaangażowanie tych indywidualności, które tworzą poszczególne „dzieła” składające się na ten jeden cel - sukces.
Podczas kiedy jedna osoba jest zaangażowana w swoją pracę, rozwiązuje problemy, stara się analizować sytuację z różnych perspektyw, poszukać rozwiązań, zdarza się, że druga osoba nie przejawia takich postaw i zachowań. Pozostaje w stanie bierności, a nawet wręcz skrywanej agresji.
Taki typ człowieka nazywa się osobą pasywno-agresywną. Pasywno-agresywne przypadki osób potrafią pozostać przez długi czas zakamuflowane za swoją „nieporadnością”, czy brakiem odpowiednich umiejętności i manipulują życiem zespołu / organizacji.
Oto 9 oznak, jak rozpoznać osoby pasywno-agresywne:
1. zapominanie
Osoby pasywno-agresywne, nazwijmy je w skrócie OPA, kamuflują się jako „mało zaangażowane w sprawy zespołu”, unikają wyrażania opinii wprost i bezpośrednio.
Przykład: praca zespołowa, każda osoba ma powierzone zadanie, OPA nie zrealizuje swojej części i jako wytłumaczenie przedstawi proste: Zapomniałem o terminie. Termin nie był jasno zakomunikowany.
2. przytakiwanie
OPA unika jednoznacznej negatywnej odpowiedzi. „Nie” jest raczej słowem zarezerwowanym do występów zakulisowych.
Przykład: ignorowanie zaproszeń. Brak potwierdzenia zaproszenia wysłanego przez biurowy system komunikacyjny, zdarza się pojawić „może” czy „warunkowo”, choć sporadycznie. Po czasie twierdzą, że nie otrzymali zaproszenia, albo patrz numer 1. Na zaproszenia bezpośrednie, czyli wypowiedziane podczas spotkania, potakują głową, a następnie odmawiają w ostatniej chwili tłumacząc innym arcyważnym powodem, najczęściej – zawalenie pracą albo chorobą.
3. „zakulisowe” komentarze
OPA nie mówi wprost, kiedy na scenie rozgrywa się spektakl. OPA rozgaduje się po zaciągnięciu kurtyny, kiedy głównego aktora nie ma na scenie, a reflektory są wyłączone. Narzekają i użalają się zakulisowo, ale w świetle reflektora stosują postawę 1 albo 2. Zakulisowe komentarze wpływają na jakość relacji w zespole, a tym samym nie ma szans na rozwiązanie problemu, jaki macie do wypracowania albo zakończenie projektu czy zadania zgodnie z terminem.
4. zaprogramowana nieudolność
OPA to osoba uparta. Jeśli OPA nie chce czegoś zrobić, to będzie robić, tak, że nie zrobi. Mistrz / mistrzyni nieudolności. Nie usłyszysz od takiej osoby: „Nie umiem, brakuje mi czegoś tam, nie radzę sobie”. OPA prowadzi tak zwany włoski strajk, robi wolno i nieudolnie, prokrastynacja jest jej bliska (czyli odwlekanie w czasie), w nadziei, że inna osoba przejmie wykonanie pracy. Dla OPA ważne jest, żebyś nie dostał tego, czego chcesz.
5. urażenie
U OPA nie ma wybuchów złości, czy jawnego okazania niezadowolenia. U wielu OPA budowana jest latami maska rozgoryczenia i urazy. W miejsce jasnego przekazu złości czy niezadowolenia, spotkasz maskę z przylepionym uśmieszkiem (nie zauważysz zmarszczek w kącikach oczu – oznaki szczerego uśmiechu). OPA pracuje bardzo mocno nad tym, aby pozorować chęć lub chowa się we mgle.
6. mściwość
OPA ukrywa się w cieniu osoby prostolinijnej i nosi długo w sobie urazę (5), którą pielęgnuje planując odwet. OPA jest cierpliwa. Osacza swój cel i uderza: anonimowo lub rozsiewa niepochlebne informacje o osobie.
7. ofiara
OPA płynie na fali, dryfuje na niej, dobierając sobie wysokość fali do umiejętności i chęci. OPA ma poczucie braku wpływu na swoje życie. OPA nie podejmie działań do rozwiązania problemu, bo żyje w przekonaniu, że „się na da”. „Nie mam wpływu na to.” OPA nie jest właścicielem swego losu i życia. Czarnowidztwo OPA staje się samospełniającą przepowiednią.
8. manipulacja
OPA nie wyrazi wprost intencji. OPA dobiera taktyki manipulacyjne, aby jej potrzeba została zrealizowana.
OPA lubi, jak jej się współczuje, że się jej żałuje. Tak długo jak to działa, OPA manipuluje, aby zrealizować swoje potrzeby – pozostawania ofiarą.
9. unikanie konfrontacji
OPA nawet najbardziej zirytowana, nie doprowadzi do konfrontacji. OPA skwituje: „Okey, niech będzie” albo „skoro nie dbasz o moje uczucia…” OPA skrywa urażenie, które pączkuje i nigdy nie zostanie wytłumaczone źródło irytacji.
Zachowania pasywno-agresywne biorą się z nieumiejętności wyrażania gniewu w zdrowy sposób. Uczucia osoby pasywno-agresywnej są tak stłumione, że może nawet nie zdawać sobie sprawy z tego, że jest zła czy rozżalona. Z powodu braku wglądu w swoje emocje, OPA czuje, że inni jej nie rozumieją albo, że zbyt wiele od niego wymagają.
OPA maskuje swoje złośliwe intencje, ze strachu przed oceną innych ludzi. Ich dwulicowe zachowanie pozwala uniknąć konfrontacji i odpowiedzialności za własne czyny. Pasywno-agresywne zachowanie rozciąga się od negatywnego nastawienia, aż po głębokie rozżalenie i urazę. Obcowanie z OPA może doprowadzić do frustracji. OPA bowiem, rzadko spełnia swoje obietnice. OPA będzie uchylać się od działania, a jednoczenie sprawiać wrażenie, jakby dbała o zaspokojenie potrzeby drugiej osoby. OPA zbuduje otoczkę pozoru, że dba, choć w rzeczywistości nie jest zdolna do wytworzenia emocjonalnej więzi z kimkolwiek.

Jeśli uważasz, że masz wokół siebie OPA, czy to w pracy, czy w towarzystwie, a może nawet w rodzinie, sprawdź to poprzez powierzanie jej mierzalnych zadań. Wspieranie postawy OPA, wskazanych powyżej, tylko umacnia jej pozycję, a osłabia Twoją i może doprowadzić do poważnych trudności.