Polka z Cambridge została studentką roku w Wielkiej Brytanii według Rolls Royce'a. "Wrócę do Polski" [wywiad]

Moim zdaniem negatywny pogląd o Polakach wcale nie jest popularny poza prasą brukową i niektórymi partiami politycznymi, które w ten sposób próbują ugrać coś dla siebie. Jeśli już, Polacy spotykają się z nieprzychylnymi komentarzami z portali internetowych, a nie od swoich sąsiadów. Dlatego ważne jest, żeby zmieniać ten wypaczony przez polityków i media obraz. Jest wiele świetnych inicjatyw takich jak #PolesinUK czy „Bloody foreigners”, które starają się zmienić stereotypowy wizerunek imigranta. Mam ogromną nadzieję, że dzięki nagrodzie uda mi się je wesprzeć.

W liceum w Warszawie zdawałam międzynarodową maturę IB częściowo po angielsku, więc wybór studiów był w dużej mierze zdeterminowany kwestiami językowymi. Poza tym nigdy wcześniej nie mieszkałam za granicą, chciałam zostać w Europie i utrzymywać z Polską kontakt w trakcie studiów. Duże znaczenie miała też wyjątkowość kierunku, który studiuję – od początku interesowały mnie nauki prawne, a połączenie ich z ekonomią wydało mi się bardzo ciekawym pomysłem.

Akurat te nagrody przyznawane są po długim procesie aplikacji. Zaczyna się od formularza internetowego, gdzie trzeba opisać swoje osiągnięcia akademickie i pozaakademickie, zainteresowania. Następnie część zgłoszonych osób zostaje zaproszona do wzięcia udziału w testach kompetencyjnych: matematycznych, logicznego myślenia, ale też tzw. umiejętności miękkich. Na podstawie tego, spośród kilkuset aplikacji, Rolls Royce wybiera 15 osób, które dostają zaproszenie do siedziby firmy, na kolejny etap.

Tak. Dziewczyn z zagranicy w ogóle było tylko 3-4, reszta pochodziła z Wielkiej Brytanii. W trakcie weekendu w Derby przydzielone były nam kolejne zadania. Na początek musiałyśmy zrobić kilkuminutową prezentację o sobie, starając się odpowiedzieć na pytanie dlaczego powinnyśmy otrzymać nagrodę. Ale zaraz potem dostałyśmy zadanie przygotowania prezentacji biznesowej. Dokładny opis przekazano nam wieczorem, a efekty prezentowałyśmy rano, więc liczyły się też umiejętności pracy pod presją czasu. Było też zadanie grupowe, stricte inżynieryjne, a że nie zajmuję się tą dziedziną, to w trakcie pracy przyjęłam role managerskie i finansowe, na przykład przy zarządzaniu budżetem. Oczywiście taki weekend to nie tylko zadania i oceny. Brałyśmy też udział w spotkaniach ze starszymi pracownikami Rolls Royce'a oraz wycieczce pokazowej po jednej z największych na świecie fabryk silników lotniczych.

Każdy rok akademicki składa się z trzech 8-tygodniowych trymestrów i w ich trakcie nauki jest naprawdę bardzo dużo. Nie ma też sesji zimowej, więc ilość materiału pod koniec maja wydaje się czasem zatrważająca. Właśnie zaczęłam przygotowywać się do egzaminów, więc nie mam za dużo czasu żeby świętować (śmiech). Częściowo dlatego, wszystkie rzeczy, które robi się pozaakademicko, muszą być rzeczywiście ważne, angażujące i interesujące, by chcieć poświęcić na nie czas. Ja w tym roku miałam przyjemność pełnić rolę przewodniczącej Polskiego Stowarzyszenia Studenckiego na Cambridge i cieszę się, że działamy tak prężnie. Mamy już ponad 300 członków: absolwentów i studentów, praktycznie co tydzień organizujemy jakieś wydarzenie – od typowo integracyjnych, przez biznesowe, kończąc na naukowych. Gram też w uniwersyteckiej drużynie siatkówki.

Myślę o sobie jako o reprezentantce Polaków na Cambridge i moim celem jest wrócić do Polski. Uważam, że każdy, wykształcony młody człowiek, który zdobył w trakcie studiów jakieś doświadczenie, choćby w strukturach studenckich, ma w naszym kraju ogromne szanse rozwoju. Trzeba jednak chcieć dać coś z siebie. Z drugiej strony, nie chciałabym oceniać osób, które wybierają życie zagranicą z uwagi na sytuację zarobkową czy rodzinną. Jesteśmy szczęściarzami, że żyjemy w czasach kiedy taki wybór jest możliwy.

Ale jeśli chodzi o grupę polskich studentów na Wyspach to widoczny jest pozytywny trend w stronę powrotu. Coraz więcej osób chce lepiej poznać rynek pracy, rozgląda się za ofertami polskich firm czy międzynarodowych korporacji działających w Polsce. W styczniu na Cambridge zorganizowaliśmy dla nich spotkanie z pracodawcami pod nazwą „NEXT STEP: Poland”. I choć trudno porównywać perspektywy dla przyszłego inżyniera, biologa, ekonomisty czy prawnika, to wynikało z niego jasno, że Polska ma dużo do zaoferowania praktycznie każdemu z nich. Zresztą, gdyby nie miała, sama nie myślałabym o powrocie.