Gry planszowe, wódka, linie lotnicze. Oto najgorsze inwestycje miliardera Donalda Trumpa

Choć Trump specjalizuje się w obrocie nieruchomościami – tak jak jego ojciec, którego majątek wielokrotnie powiększył – takimi jak hotele, biurowce, kasyna czy apartamentowce, jedną ze słynnych porażek inwestycyjnych był resort Trump Ocean Baja Mexico.

Kompleks luksusowych hoteli umiejscowiony w Playas de Tijuana w Meksyku miał zostać wybudowany w ramach joint venture między Trump Organization (konglomeratem koncentrującym biznesy miliardera) a Irongate, działającą na rynku nieruchomości firmą budowlaną.

Co ciekawe, większość inwestorów była przekonana, że całym przedsięwzięciem będzie zarządzał sam Donald Trump; potwierdzała to parokrotnie Ivanka Trump, córka biznesmena pełniąca funkcję Executive Vice President w dziale rozwoju i przejęć Trump Organization. Wrażenie dobrze rokującej inwestycji utrzymywała wcześniejsza inwestycja z Irongate – Trump International Hotel and Tower w Honolulu.

Po dwóch latach od rozpoczęcia prac projektowych, w 2008 roku Trump usunął swoje nazwisko z listy członków zarządu – projekt przekraczał kolejne terminy, a inwestorzy zaczynali przebierać nogami... W 2009 roku poinformowano, że inwestycja nie zostanie ukończona z powodów finansowych. Wszyscy udziałowcy stracili znaczną część włożonych pieniędzy (średnio od 200 do 300 tys. dolarów), a tuż po zamknięciu budowy, Trump poinformował, że pełnił jedynie rolę rzecznika, zrzucając z siebie odpowiedzialność finansową.

W 1989 roku Trump dogadał się z Milton Bradley Company, jedną z największych i najstarszych w USA firm produkujących gry planszowe, by wypuścić na rynek... grę planszową. W zamyśle, miała przypominać słynny Monopol, gdzie trzech lub czterech graczy stara się tak handlować nieruchomościami, by osiągnąć efekt „trump” (z ang. oznacza „przebicie”, na przykład najlepszą ofertą).

Cała „zabawa” potrwała rok, a powodem zakończenia współpracy były naturalnie kiepskie wyniki finansowe; Trump liczył na sprzedaż co najmniej 2 milionów pudełek, a wiadomo, że nawet nie zbliżył się do tej liczby.

Pragnienie posiadania floty prywatnych odrzutowców pojawia się u większości, jeśli nie u wszystkich, tych, którzy przekraczają próg wielomilionowych zarobków w skali roku. Tym, których niekoniecznie stać na własne maszyny, Trump chciał zaproponować ekskluzywną linię lotniczą. W tym celu postanowił zakupić 17 boeingów 727s, umieścić na nich swoje nazwisko i rozpocząć sprzedaż biletów.

Samoloty i zaplecze techniczne odkupił od Eastern Air Shuttle za 365 milionów dolarów i rozpoczął działalność na trasach łączących Nowy Jork, Waszyngton i Boston. Głównym zamierzeniem miliardera było stworzenie maksymalnie luksusowych warunków podczas podróży, dlatego zainwestował kolejne miliony w renowację maszyn.

Pomysł okazał się... nietrafiony. Okazało się, że na tak krótkich trasach, pasażerowie nie oczekiwali luksusowych warunków, a po prostu wygody. Do tego inwestycja zbiegła się w czasie z wojną w Zatoce Perskiej i drastycznym skokiem cen ropy, które ostatecznie, po czterech latach, w 1992 roku, wykończyły Trump Airlines.