Nauczyciele uznali go za czarną owcę. Dziś ten młody Polak pracuje godzinę dziennie, a jego firma triumfuje

Początki bywały jednak trudne. W wymagającej dyscypliny szkole, Łukomski nie spotykał się, delikatnie mówiąc, ze zrozumieniem. – Podważanie przeze mnie wiedzy wpajanej w liceum spowodowało, że przez nauczycieli szybko uznany zostałem za czarną owcę. Nie potrafiłem się podporządkować, a głównie tego uczy nas dzisiejszy system edukacji – opowiada.

Od zawsze miał alergię na szufladki i role życiowe, w które wchodzi większość ludzi. – Postrzegam swoje życie jako przygodę. Postanowiłem je przeżyć, wychodząc poza proponowane nam przez współczesną kulturę schematy – mówi. Zamiast notować na lekcjach zapełniał więc kolejne stronice zeszytów rysunkami.

Młody przedsiębiorca od razu ruszył w kilkutygodniową drogę po Europie. Zwiedzał, surfował, jeździł na snowboardzie, a przy okazji podtykał miejscowym pod nos swój katalog. Wrócił z kontraktem z jednym z austriackich dystrybutorów, nie mając nawet poczucia, że w tym czasie pracował, choć przez sekundę.

Od tego czasu Łukomski niemal uzależnił się od samochodu, który stał się dla niego prostym rozwiązaniem życiowego problemu. – 90 proc. mojego otoczenia spędza życie w pracy, albo myśląc o niej. To forma współczesnego niewolnictwa. Praca zabiera 70 proc. naszego czasu. Połowę tego, co przez ten czas zarobisz, zabiera państwo. Na każdym kroku wszystko nas kosztuje. Pracujemy, żeby mieć zabezpieczenie na stare lata, ale wtedy płacimy znowu koszty związane z tym, że wcześniej ciężko pracowaliśmy. To perpetuum mobile zniszczenia. Postanowiłem się od tego odciąć – tłumaczy.

Wydatki osobiste ograniczył więc do minimum, większość kapitału kieruje na rozwój firmy. „Palto” produkuje ubrania kierowane głównie do deskorolkarzy i snowboardzistów. Dystrybuuje swoje produkty na rynek hiszpański i czeski, ale ubrania sygnowane logiem marki znaleźć można w wielu innych miejscach. – Co chwilę dostaję zdjęcia od znajomych, na których pojawiają się ludzie w moich koszulkach. Raz są to Włochy, raz Kambodża. Trochę się tych egzotycznych fotografii już uzbierało – opowiada właściciel „Palto”.

W jego firmie pracuje kilka osób – nie ma żadnej hierarchii. – Stworzyliśmy mechanizm, który polega na wyćwiczonych procedurach, system produkcji i dystrybucji maksymalnie uprościliśmy – mówi jego twórca. Łukomski opowiada, że gdy do wspólnych działań wkradają się błędy, wszyscy członkowie zespołu siadają przy piwie i starają się wskazać wyjście z sytuacji. – I żadnej krytyki. Ona wprowadza tylko niepotrzebny stres – zastrzega.

Dzięki zaufaniu do reszty pracowników Łukomski spędza w pracy góra 10 godzin tygodniowo. – Co drugi dzień siadam do telefonu, maila. Tyle zajmuje mi koordynowanie prac mojej firmy. Mógłbym oczywiście gonić króliczka, starać się podnieść „Palto” na poziom międzynarodowy. Wolę jednak za te pieniądze, które już mam, kupić sobie czas na spełnianie marzeń – podsumowuje.