Bullying to psychiczne lub fizyczne znęcanie się rówieśników nad bezbronnym w tej sytuacji dzieckiem. To hejt w czystej postaci, w dodatku szczególnie groźny ze względu na wiek odbiorcy. Jeżeli młody, rozwijający się umysł i wrażliwa psychika dziecka zetkną się z bullyingiem, może to odcisnąć silne piętno na jego dalszym życiu. Wykluczenie, wyśmiewanie, wytykanie palcami, obrażanie i wyzywanie – z tym wszystkim młoda osoba może spotkać się w szkole. Do tego dochodzi cyberbullying, a więc hejt w internecie. Są to najczęściej słowne zaczepki i zachęcanie do wdania się w bezsensowne dyskusje, wysyłanie obraźliwych wiadomości i gróźb. Cyberbullying może przybierać nawet formę udostępniania informacji o ofierze czy też publikowania jej kompromitujących zdjęć wśród znajomych albo na prześmiewczych stronach internetowych czy fanpage’ach. Oprawca może też próbować podszyć się pod ofiarę, by w ten sposób nastawić do niej negatywnie otoczenie.
Bullying to poważny i groźny problem dla młodej osoby. Badania wskazują, że bullying może prowadzić w przyszłości do agresywnego zachowania, stosowania używek i niebezpiecznych zachowań seksualnych jego ofiar. Organizacje walczące z bullyingiem (takie jak charytatywna inicjatywa BeatBullying) podają, że niemal połowa z dzieci, które popełniły samobójstwo, wcześniej padła ofiarą znęcania się przez rówieśników. Inne badania dowodzą, że zjawisko to jest powiązane z wystąpieniem u młodych osób depresji i myśli samobójczych. Dzieci, które są ofiarami bullyingu, częściej wagarują, co negatywnie przekłada się na ich wyniki w nauce.
Interweniuj – zawsze! Po pierwsze zadbaj o poczucie własnej wartości dziecka. Nie można dopuścić do tego, by zaczęło ono wierzyć w obraźliwe słowa kolegów. Możesz wykorzystać w tym celu narzędzia zmiany przekonań, np. technikę kontrprzykładów. Daj trzy kontrprzykłady do tezy hejterów (jeśli powiedzieli, że dziecko jest głupie, podaj trzy przykłady sytuacji, w której syn czy córka wykazali się inteligencją). Należy też zbudować odpowiednią postawę u dziecka, by nauczyło się być odporne na określone zachowania, i nauczyć je strategii postępowania, czyli co ma zrobić i powiedzieć, gdy pojawi się bullying. Często mówi się, że dzieci bywają okrutne, ale pamiętaj, że ich zachowanie nie bierze się z niczego, i warto przyjrzeć się temu, jak rodzice komunikują się ze sobą i ze światem. Twoje dziecko może stać się zarówno ofiarą, jak i katem.
Twój dom powinien być wolny od jakichkolwiek przejawów agresji – dawaj dzieciom przykład swoim zachowaniem. Niedopuszczalne jest, by w rodzinie używano mowy nienawiści, dyskredytowano lub poniżano któregokolwiek z jej członków słowem albo zachowaniem. Zadbaj także o to, by Twoje dziecko nie miało problemów z samooceną. Dzieci, które mają zaniżone poczucie własnej wartości, mogą próbować podnieść swoją samoocenę poprzez dogryzanie innym. Z drugiej strony bycie przekonanym o swojej wartości pomoże znieść okazjonalne docinki kolegów. Reaguj, gdy tylko usłyszysz, że dziecko jest dla kogoś nieprzyjemne – uzmysławiaj mu, że jego zachowanie kogoś boli i jest szkodliwe. Rozmawiaj z dziećmi o tym, czym jest bullying. Uczulaj je na wszelkie wczesne jego oznaki i ucz empatii. Pokaż dziecku, jak chronić swoje dane w sieci, i uczul je na punkcie wysyłania swoich zdjęć kolegom czy obcym osobom. Jednocześnie uważaj, aby nie nadużyć zaufania dziecka poprzez obsesyjną kontrolę.