Nasz rząd płakał, jak uchwalał. Oto 3 top absurdy w koronawirusowych obostrzeniach

1. Masaż zabroniony, chyba że twarzy

Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorstw zwrócił ostatnio uwagę na niekonsekwencję w przepisach nowych rozporządzeń. Zgodnie z nałożonymi obostrzeniami, zamknięto salony masażu. Jednak nie dotyczy to podmiotów oferujących masaże twarzy.

To wynik różnej kategoryzacji usług w Polskiej Klasyfikacji Działalności. Zawieszono do odwołania działalność usługową związaną z prowadzeniem i poprawą kondycji fizycznej ujętą pod kodem PKD 96.04.Z (działalność usługowa łaźni tureckich, saun i łaźni parowych, solariów, salonów odchudzających, salonów masażu itp. mająca na celu poprawę samopoczucia).

– Tym samym przedsiębiorca prowadzący salon masażu objęty jest całkowitym zakazem wykonywania działalności gospodarczej, podczas gdy podmiot wykonujący m.in. masaże twarzy już nie. Rzecznik MŚP podniósł, że taka sytuacja jest całkowicie niezrozumiała i budzi poczucie niesprawiedliwości wśród przedsiębiorców – czytamy stanowisko rzecznika MŚP.

2. Maseczki w samochodzie

Sprawę opisywaliśmy niedawno w INNPoland. Chodzi o nowelizację rozporządzenia z 9 października datowaną na 16 października, w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii.

Tym samym obowiązek noszenia maseczek dotyczył pojazdów, w których nikt nie przebywa, ale już w chwili, gdy ktoś do nich wejdzie, to nakaz znika i można jechać bez zasłoniętej twarzy.

Co ciekawe, w najnowszej wersji rozporządzenia (z 23 października) do przepisu dodano wzmiankę, że zniesienie nakazu zasłaniania twarzy i nosa nie dotyczy samochodów będących środkami publicznego transportu zbiorowego.

Czytaj także: “Piętrowy absurd”. Przepis o maseczkach w samochodzie to przykład totalnej niekompetencji

3. Zakaz spotkań

Przepisy wprowadziły również zakaz zgromadzeń publicznych dla więcej niż 5 osób. Zakazano też wesel, komunii i innych przyjęć, ale w najnowszym rozporządzeniu wyłączono z tego: spotkania lub zebrania służbowe i zawodowe, ale i... domówki.

Paragraf 1 ust. 17 rozporządzenia pozwala na imprezy i spotkania do 20 osób, które odbywają się w lokalu lub budynku wskazanym jako adres miejsca zamieszkania lub pobytu osoby, która organizuje imprezę lub spotkanie.

Trudno wyjaśnić dlaczego akurat spotkania domowe zostały potraktowane ulgowo. Czy chodzi o danie Polakom jakiegoś wentylu do odetchnięcia od rygorów i możliwości rodzinnego spotkania np. z okazji świąt, czy też nie sposób jest kontrolować tego typu zgromadzeń?