Oto 6 typów pracownika, którzy każdego szefa doprowadzą do rozpaczy. Jak sobie z nimi radzić?

Oto 6 najtrudniejszych profili pracowników, którzy pozostałych członków zespołu na czele z jego liderem potrafią doprowadzić do prawdziwej, szewskiej pasji.

Ważna narada miała zacząć się punktualnie o 10, a jeden delikwent kwadrans po tym terminie dopija poranną kawę. Jesteś z nim umówiony na spotkanie z kluczowym klientem o 13, ale twój pracownik dzwoni spokojnie 30 minut później i mówi, że „trochę się spóźni”. Nawet w przypadku, kiedy jest to świetny specjalista, na takie zachowanie żaden szef nie może pozostać obojętny.

Jeżeli taka osoba jest po prostu roztargniona, to wystarczy kilkukrotnie zwrócić jej uwagę. Maksymalnie po kilku takich rozmowach pracownik powinien znacznie poprawić swoje zachowanie. Ale co jeżeli jest po prostu chamski i reprymendy nie przynoszą efektu? W takiej sytuacji nie ma co czekać na spóźnialskiego, tylko rozpoczynać spotkania bez niego. Potem sam będzie musiał nadrobić zaległości. A gdy jego postawa doprowadzi np. do spięć z kontrahentem, należy potraktować go dyscyplinarnie, choćby ucinając premię.

W biurze pojawia się notorycznie w tej samej, starej flanelowej koszuli z nieodłącznymi skarpetkami, które są w jego oczach ekstrawaganckim dodatkiem do sandałów. Najchętniej odizolował by się od społeczeństwa, żyjąc wyłącznie w swoim własnym, bezpiecznym świecie. Wypisz, wymaluj – zachowuje się jak stereotypowy informatyk z tendencyjnych dowcipów krążących o pracownikach tej branży. W efekcie jego kontakt z innymi członkami zespołu jest utrudniony. Ale jest to znakomity specjalista, którego trudno zastąpić i w gruncie rzeczy wzbudza sympatię.

W takim przypadku szef może umożliwić takiemu pracownikowi… wykonywanie swoich obowiązków zdalnie. Pracując w domu lub w innym komfortowym dla siebie miejscu, przysyłałby efekty swoich działań mailem. Dzięki temu zaoszczędzimy niekomfortowych i stresujących sytuacji zarówno naszemu niezastąpionemu specjaliście, jak i pozostałym podwładnym.

W takim przypadku trzeba postępować z takim pracownikiem jak z rozpieszczonym jedynakiem. Pomoże tu wyłącznie merytoryczna rozmowa w 4 oczy, w której szef jasno wyjaśni tego typu osobie, kiedy jest miejsce na pochlebstwa, a co jest po prostu zwykłym elementem jego obowiązków. Dodatkowo dobitnie należy zakomunikować, że sytuacje „zakrzyczenia” pozostałych współpracowników nie wchodzą w grę. Jeśli nasz podwładny czuje zbliżający się w jego wnętrzu wulkan, powinien zrobić sobie 5 minut przerwy.

Nieco trudniejszym przypadkiem od wybuchowego narcyza jest „niespełniony sportowiec”. Istnieją bowiem osobowości, które kochają rywalizację na każdym polu. Nawet wtedy, kiedy niekoniecznie mieści się to w zakresie ich obowiązków, a przede wszystkim kompetencji.

Tego typu osobowość należy szybko sprowadzić na ziemię i postawić do pionu. Na początku wystarczy ostrzeżenie. Należy jasno zakomunikować, że nie życzymy sobie donosów na pozostałych współpracowników. Ponadto takiej osobie trzeba bardzo jasno określić ścieżkę kariery w firmie i możliwości ewentualnego awansu w poszczególnym czasie. Taka rozmowa pozwoli nam uniknąć cotygodniowych wizyt z prośbą o wyższe stanowisko i podwyżkę.

Jednak dla każdego szefa i współpracowników nie ma nic gorszego, niż osoba notorycznie uchylająca się od wykonywania swoich obowiązków i zwalająca je na innych. To swoisty mistrz świata w przerzucaniu pracy na kogoś innego, podczas gdy sam unika jej jak ognia. Kiedy pilnie trzeba ukończyć ważny projekt, taki bumelant udaje się na L-4. Z kolei pozostanie dla niego kiedykolwiek po godzinach to totalna abstrakcja. Pomimo, że na co dzień niemal nic nie daje od siebie.

W takim przypadku szefowi nie pozostaje nic innego, jak odesłać takiego delikwenta…na zieloną trawkę. Jak przekonują specjaliści od kadr, nie ma na co czekać. Lepiej od razu zaoszczędzić nerwów sobie i innym członkom zespołu, na których taka osoba działa jak płachta na byka i ich demoralizuje. Ale przede wszystkim szkoda pieniędzy na wypłacanie pensji obibokowi.

Wyjątkowo jednak można dać mu ostatnią szansę w postaci powierzenia projektu do wykonania o jasnych wytycznych możliwych do weryfikacji. Jeżeli nie wykona zadania, co jest bardzo prawdopodobne - będzie musiał poszukać sobie nowego miejsca zatrudnienia.