Jak startup może przekonać do siebie inwestora? Startupowcy próbowali to robić w Dragon's Den podczas Let's Start Up!

W latach 2011-2012 w Polsce mogliśmy obejrzeć trzy edycje programu, w których znani, polscy biznesmeni i inwestorzy oceniali innych, już początkujących przedsiębiorców. Podobnie było na wydarzeniu Dragon’s Den, które odbyło się w ramach Let’s Start Up! Tylko inwestorzy, oprócz jednego, byli inni niż jeszcze kilka lat temu w telewizji.

Na scenie można było zobaczyć: Marka Rusieckiego, Piotra Wilama, Bartłomieja Golę, Ronalda Binkofskiego, Marcina Zabielskiego. Studenci Szkoły Głównej Handlowej i młodzi przedsiębiorcy wypełnili niemal całą, największą salę Multikina w Złotych Tarasach w środowe popołudnie.

Twórcy Move Smart chcą bowiem połączyć wszelkiego rodzaju usługi polegające na współdzieleniu środkół transportu (carsharing, bikesharing, taxisharing) z danymi dotyczącymi transportu publicznego. Wszystko ma być przeliczane w czasie rzeczywistym na podstawie danych z oficjalnych kanałów. Użytkownik będzie mógł porównać, którym środkiem transportu dostanie się dane miejsce najszybciej, którym najtaniej, którym najciszej. Może również podać swoje preferencje, jak np. to, by aplikacja rekomendowała najbardziej ekologiczne rozwiązania.

Rekomendacje miałyby być jedną z funkcji wewnątrz płatnej wersji aplikacji. Oprócz tego wersję premium miałyby cechować: rezerwowanie środka transportu z wyprzedzeniem, opcja płacenia z poziomu aplikacji za przejazd transportem publicznym, czy też pewnego rodzaju automatyczne zachowania apki.

– Celujemy w państwa, gdzie korzystanie z rozwiązań dzielenia się środkami przejazdu jest rozpowszechnione: Niemcy, Austria, Włochy – mówili ze sceny twórcy aplikacji. – Zaawansowanych użytkowników tego typu systemów jest obecnie około 3 milionów, ale według prognoz będzie ich 16 milionów. Szersza grupa, taka, która słyszała takich rozwiązaniach, może nawet korzystałą z aplikacji, to obecnie 40 milionów, ale będzie ich nawet 150 milionów – dodawali Michał Stawski i Łukasz Zgiep.

Twórcy przeprowadzili nawet testy w Berlinie, które podobno spotkały się z bardzo dobrym odzewem. Potrzebują jednak pieniędzy na dokończenie aplikacji, wypuszczenie jej na rynek i marketing.

Nie chodzi jednak o zwykłe produkowanie dronów i sterowanie nimi. Drony Cervi mają być autonomiczne - to po pierwsze. Po drugie, młodzi przedsiębiorcy opracowali system, który na bieżąco sam analizuje obraz z kamer umieszczonych w dronach i powiadamia odpowiednie osoby o zagrożeniu. Obliczenia dokonywane są w autorskiej chmurze Ażur, a dron sam dokonuje wstępnej analizy, by przesłać jedynie potrzebne dane i oszczędzić na kosztownej przesyłce danych poprzez satelitę. Twórcy podkreślali, że chcą stworzyć system, który nie wymaga ingerencji człowieka.

Dron może wykryć kłusowników z wysokości 100 metrów i wysłać informacje strażnikom. – Na potrzeby całego systemu stworzyliśmy drona, który może wznosić się w powietrzu ok. 1,5 godziny – mówili przedsiębiorcy z Cervi. Docelowo dron ma latać nawet 2 godziny - dzięki tworzeniu hybrydy wielowirnikowca i samolotu. Będzie mógł startować pionowo ze stacji automatycznego ładowania, ale będzie mógł również wchodzić w lot ślizgowy, który oszczędza akumulatory.

Ich rozwiązanie miałoby trafić na trzy sektory: ochrony dzikiej przyrody, ochrony transportu minerałów i ochrony terenów szczególnych, które wymagają stałego nadzoru, jak np. granice, czy fabryki, w których trzeba stale mierzyć temperaturę. – Możliwości są jednak nieograniczone – przekonywali twórcy systemu. Biznes polegałby zarówno na sprzedaży sprzętu, jak i miesięcznej subskrypcji na wykorzystanie chmury i oprogramowania.

Twórcy Cervi przyznają, że z pomysłem byli już w PKP, ale linie stwierdziły, że nie są jeszcze gotowe na tak innowacyjne rozwiązanie. Poprosiły jednak o możliwość przetestowania dronów ze zwykłym, ludzkim operatorem. Część smoków wyraziła wstępne zainteresowanie pomysłem, jednak uważali, że Cervi powinni znaleźć najpierw pierwszych klientów.

– Każde pudełko stworzono wokół jednego tematu przewodniego – powiedziała. Wewnątrz pudełek znaleźć można z kolei gry i zabawy, a także pomysły na nie i instrukcje. – To czas spędzony z dzieckiem, który kupuje rodzic – stwierdziła Bogusławska i powiedziała, że jej produkt odpowiada na potrzebę dziecka do zabawy i potrzebę rodzica do rozwoju dziecka.

Zabawka ma integrować opiekuna z dzieckiem, bo zabawy wewnątrz wymagają wspólnego spędzania czasu. – To tak zwane momenty wspólnego zaangażowania, które determinują na jakiego człowieka wyrośnie dziecko – powiedziała Bogusławska. Jej produkt skierowany jest do dzieci, rodziców, opiekunów, ale również do instytucji publicznych, przede wszystkim do przedszkoli. Oprócz zwykłych zestawów konsumenckich – dostępnych w trzech rozmiarach – Pudło Nie Nudno przygotowuje również zestawy specjalne dla placówek edukacyjnych. Twórczyni nawiązała już współpracę z siecią placówek Ala ma Kota.

– Polski rynek zabawek wart jest około 2 miliardy złotych. Przyrasta w tempie 3 proc. rocznie. Grupa docelowa to półtora miliona dzieci, a także 21,5 tys. placowek – mówiła Bogusławska. W ciągu dwóch lat działalności, bez nakładów na marketing, firmie udało się sprzedać 2000 sztuk pudełek. Średnia cena to około 83 złote, uśredniona marża to z kolei 38 proc.

Na pytania inwestorów o to, po co Pudło Nie Nudno potrzebuje ich pieniędzy, Bogusławska powiedziała, że chce w ten sposób skalować swój biznes. Wyłożyć część środków na marketing i dotarcie do sieci handlowych. Zainteresowanie inwestycją zgłosił jedynie Marek Rosiecki.

Zaplanowany jest m.in. tryb strzelania, wyścigu, wykradania flagi. Twórcy z jednej strony zapowiadają personalizację każdego robota, co umożliwia druk 3D, z drugiej mówią, że pierwszy robot, który trafi do sprzedaży będzie już z przygotowanych wcześniej części.

Koszt produkcji jednego urządzenia to obecnie 60 zł. W internetowym sklepie kosztować ma 200 zł. Oprócz robota, firma sprzedawać chce dodatki rozszerzające zabawę. Zespół potrzebował pieniędzy przede wszystkim na zdobycie potrzebnych certyfikatów. Inwestorzy stwierdzili, że poczuli się lekko oszukani, bo na początku prezentowano im gotowy produkt, ale z czasem wyszło na to, że to dopiero wczesny prototyp. Zabrakło im również historii, która miałaby sprzedać jakoś produkt. Tylko jeden ze smoków był ostrożnie pozytywny.

Ich zCARBONka, czyli portfel z włókna węglowego, odniósł już sukces na polskiej plartformie crowdfundingowej OdpalProjekt. Sprzedali kilkaset portfeli, część wysyłali nawet do Stanów. Po pieniądze zgłosili się, bo chcą wystartować z kampanią portfela na Kickstarterze i w ten sposób wejść na zagraniczne rynki.

Inwestorzy dziwili się, że zespół z takim potencjałem i doświadczeniem tworzy coś tak małego. – Czemu góra urodziła mysz? – pytał jeden z nich. – Od studiów naszym marzeniem jest tworzenie inteligentnych samochodow z włókna węglowego. Zaczynamy od portfela, potem przyjdzie kolej na portfel 2.0 z wbudowaną elektroniką – tłumaczył zespół.

Z czasem chcą stworzyć projekt elektrycznej deskorolki z włókna węglowego, ekonomiczny motor do transportu publicznego, a dopiero gdy rozwiną już firmę i zdobędą odpowiednią grupę pracowników, wezmą się za projektowanie samochodu. Produkcja i sprzedaż portfela ma nauczyć ich poruszania się w biznesowym świecie. Smoki nie były jednak zainteresowane inwestowaniem w designerski portfel.

– Mamy wyłączne przedstawicielstwo na rynek polski – mówili. Przygotowali nawet trzy modele biznesowe. W pierwszym sami wstawiają i obsługują maszyny, w drugim dzierżawią je, a w trzecim sprzedają. Zyski pochodzą ze sprzedaży poszczególnych koktajli, suplementów, a także reklam na maszynie. Mają już nawet wstępne umowy z niektórymi siłowniami i producentami odżywek.

Inwestorzy szybko odrzucili jednak propozycję wejścia w interes. – To zwykły biznes resellerski. Powinniście po prostu pójść po pożyczkę – sugerowali jurorzy. Jeden ze smoków zaoferował jednak swoją prywatną pomoc.

Tworzenie aplikacji mobilnych jest zdaniem Pawlaka bardzo kosztowne. Oni chcą to ułatwić. W Kinetise „wyklikana” została nawet aplikacja samego wydarzenia Let's Start Up!

Znają się na biznesie i tworzeniu aplikacji, bo Pawlak od 9 lat prowadzi software house, czyli firmę tworzącą aplikacje i programy dla innych firm.

Od czasu, gdy pisaliśmy o nich kilka miesięcy temu, zmienił się model biznesowy. Wtedy za publikację w sklepie stworzonej przez Kinetise aplikacji trzeba było zapłacić jednorazowo 999 dolarów. Obecnie płaci się miesięczny abonament. Zespół ciekaw jest jak sprawdzi się taki model. Kinetise ma trafiać nie tylko do dużych korporacji, ale również małych firm. W ten sposób niektóre agencje będą mogły też wprowadzić do swojego portfolio usługę tworzenia aplikacji mobilnych.

Pawlak nie przyszedł jednak do smoków po pieniądze. – Jest za wcześnie na inwestycję – powiedział i dodał, że firma musi zdobyć na razie większą bazę klientów i sprawdzić się za granicą. Zaciekawił inwestorów na tyle, że jeszcze po całym wydarzeniu chętnie z nim rozmawiali i doradzali w sprawach potencjalnej ekspansji.