Pete Abilla, były pracownik Amazona ujawnił, dlaczego założyciel i szef amerykańskiego giganta Jeff Bezos zabronił używać do prezentacji swoich pomysłów programu PowerPoint. Zamiast tego przed spotkaniem z innymi członkami zespołu muszą sporządzić notatkę o zawartości od 4 do 6 stron, która w amerykańskim koncernie nazywana jest „narracją”. Zdaniem Bezosa PowerPoint ignoruje wzajemne powiązania pomiędzy poszczególnymi koncepcjami, które są w nim prezentowane jedynie w formie krótkich i mało znaczących haseł.
„Narracja” może doprowadzić nawet „do płaczu”
Pete Abilla opisał szczegóły strategii przyjętej w Amazonie na blogu firmy HireVue, w której obecnie pracuje.
Jak ujawnia, „narracja” w Amazonie polega na przygotowaniu przez pracownika, który chce przedstawić swój pomysł, pisemnej notatki o zawartości od 4 do 6 stron. Zgodnie z wytycznymi Bezosa, powinna się ona składać m. in. ze wstępu, wymienienia najważniejszych punktów, następnie ich rozwinięcia poprzez rozbudowane zdania, a na końcu wyciągnięcia wniosków.
Potem pomysłodawca przynosi „narrację” na spotkanie z innymi członkami zespołu, gdzie każdy w skupieniu przez około 20 minut zapoznaje się z treścią dokumentu. W kolejnym kroku jest ona bardzo starannie omawiana – jak zdradza Abilla, może doprowadzić autora projektu nawet „do płaczu”. Ale były pracownik chwali taką formę. Jego zdaniem pozwala od razu przygotować właściwe zalecenia, a po zakończeniu dyskusji natychmiast podjąć decyzję, czy rozwiązania zaproponowane w notatce zostaną wprowadzone w życie.
PowerPoint jest zdawkowy, notatka dogłębna w szczegóły
Jeff Bezos uzasadnił zabronienie korzystania z PowerPointa w mailu, który napisał w 2004 r. do członków swojego zespołu. Jego zdaniem sporządzenie kilku stronnicowej notatki jest znacznie trudniejsze niż przygotowanie liczącej 20 stron prezentacji. Dlatego, że ta druga najczęściej zawiera tylko krótkie punkty, w efekcie czego odbiorcom trudniej jest zrozumieć i poznać szczegóły projektu pomysłodawcy.
Twórca Amazona wskazuje, że przez to tylko połowicznie współpracownicy mogą zrozumieć i ocenić intencje pomysłodawcy, gdyż dużego wysiłku wymaga wzajemne połączenie zdawkowych haseł w spójną całość. W rezultacie nawet świetny projekt mógłby zostać odrzucony w wyniku jego niewłaściwego odbioru przez grupę.