Pułapka zachłanności. Drugie dno zamieszania wokół Biegu Rzeźnika

Bieg Rzeźnika powstał jako kameralna impreza. Udział w niej był zastrzeżony dla wąskiej grupy największych zapaleńców. Jeszcze w 2010 roku na starcie stanęło około 100 drużyn. Jednak szybko rosnąca popularność biegania oraz odpowiednia otoczka marketingowa sprawiły, że impreza zaczęła się rozrastać. Pojawiły się biegi towarzyszące: Rzeźnik Ultra, Rzeźnik na Raty, Rzeźniczek, Rzeźniczątko.

– Wynikało to z oczekiwania dyrektora Tomasza Winnickiego, jego zdaniem bieg psuł wizerunek Parku – mówi w rozmowie z INN:Poland Mirek Bieniecki, dyrektor Biegu Rzeźnika.

Gdy startowałem w Rzeźniku dwa lata temu, na starcie było już prawie 500 zespołów. Już wtedy z moim partnerem, Łukaszem, niemal cały czas biegliśmy w tłumie. W tym roku, organizatorzy wystąpili do BdPN z wnioskiem o zgodę na udział w imprezie 750 par w biegu głównym, 700 uczestników trasy Ultra i 200 w formule „na raty”. To było zbyt wiele dla Bieszczadzkiego Parku Narodowego. W opinii Rady Naukowej można przeczytać o tym, że Bieg Rzeźnika w ostatnich latach cyt. „przekroczył bezpieczne dla przyrody BdPN rozmiary”.

Jednak dr Tomasz Winnicki, zastępca dyrektora Bieszczadzkiego Parku Narodowego wydał decyzję pozwalającą na organizację imprezy, ale w dużo mniejszej skali. Organizatorzy dostali zgodę na udział 250 par na Biegu Rzeźnika oraz 100 uczestników w Rzeźniku Ultra. Decyzja zapadła 12 kwietnia 2016 roku. Sęk w tym, że w tym czasie impreza była już od czterech miesięcy wyprzedana.

– Działaliśmy tak na podstawie dotychczasowej współpracy z poprzednich lat. Mieliśmy wstępne uzgodnienia, formalną zgodę dostawaliśmy na krótko przed imprezą. Myśleliśmy, że i w tym roku tak będzie – mówi Bieniecki. – Nigdy do tej pory Park Narodowy nie ograniczał nam liczby uczestników. Zawsze decyzję o tym, ile osób pobiegnie, podejmowaliśmy sami. – dodaje.

Szybki rzut oka na terminy pokazuje też, że organizatorzy od półtora miesiąca znali decyzję BdPN. Niestety z zakomunikowaniem biegaczom tego, że są problemy, czekali do ostatniej chwili. Klienci zostali postawieni przed faktem dokonanym. Nie mogą już odwołać rezerwacji, zostali praktycznie zmuszeni do startu w imprezie, która biegnie inną trasą niż ta, na którą się zapisywali.

Co więcej Fundacja Bieg Rzeźnika w regulaminie imprezy nie zastrzegła sobie możliwości zmiany trasy. Na stronie z regulaminem wciąż można przeczytać informację, która zawiera stare dane, choć organizatorzy w ciągu kilku godzin od wczorajszego komunikatu podali nowy przebieg zawodów. Wedle naszego rozmówcy, który jest prawnikiem specjalizującym się w prawie konsumenckim, to otwiera drogę do ewentualnych roszczeń niezadowolonych klientów.

Wątek finansowy pojawia się więc w uzasadnieniu odmowy dyrektora Winnickiego (zachowana pisownia): „Dynamiczne bieganie po naszych ścieżkach większej ilości osób skróci trwałość tych urządzeń (chodzi m.in. o kładki i przepusty – przyp. red.) i narazi Park na ponoszenie poważnych kosztów. (…) Fundacja Bieg Rzeźnika opłatą za bilety nie jest wstanie (pisownia oryginalna – przyp. red.) zrekompensować zniszczeń, jakich dokonują biegacze”. Bieszczadzki Park Narodowy zapowiada również, że w tym roku nie przyjmie darowizny od Fundacji.

Na imprezie zarabiają właściciele bieszczadzkich gospodarstw agroturystycznych, knajpy i sklepy. Noclegi na Bieg Rzeźnika trzeba rezerwować z półrocznym wyprzedzeniem. Biegacze wraz z rodzinami, osobami towarzyszącymi i kibicami, to kilka tysięcy osób. Podczas swojego pobytu w Bieszczadach zostawiali po kilkaset złotych.

Trudno nie oprzeć się wrażeniu, że organizatorzy próbowali działać na zasadach, jakie udało im się wypracować w czasach kiedy Bieg Rzeźnika był jeszcze małą imprezą i ignorowali kolejne sygnały ze strony Parku. W tym roku jednak impreza przekroczyła skalę, którą mógł zaakceptować dyrektor Winnicki. A reprezentuje on stronę, która na całej imprezie zyskuje najmniej.