Reklama.
Reklama.
Reklama.
Tajemniczy bohater afery KNF. To za jego dymisję Czarnecki miał zapłacić miliony
13 listopada 2018, 14:13·4 minuty czytania
Publikacja artykułu: 13 listopada 2018, 14:13Jego dymisja miała być jednym z najważniejszych elementów „oferty”, jaką rzekomo miał złożyć miliarderowi Leszkowi Czarneckiemu szef Komisji Nadzoru Finansowego. Trzeba jednak przyznać, że wysadzenie Zdzisława Sokala z siodła mogłoby być trudne: to jeden z nielicznych ekonomistów w PiS, całkiem nieźle ulokowanych w inicjatywach partii.
Reklama.
60-letni dziś prezes Bankowego Funduszu Gwarancyjnego i członek zarządu Komisji Nadzoru Finansowego nie jest politykiem z pierwszej linii. Właściwie jedyny jego biogram, jaki można odkopać w sieci, to zarchiwizowana przed laty nota w portalu Kariera Managera, która stała się podstawą hasła w Wikipedii.
Ponad 30 lat w finansach
Można się z niej dowiedzieć, że Sokal kończył Szkołę Główną Handlową (wówczas jeszcze Szkołę Główną Planowania i Statystyki). Tuż po upadku komunizmu postanowił spróbować swoich sił w biznesie, co zaowocowało dwuletnią przygodą z własną firmą i dwuletnią pracą w firmie konsultingowej. Dopiero od 1994 r. zaczyna się kariera Sokala w bankowości i finansach.
Można się z niej dowiedzieć, że Sokal kończył Szkołę Główną Handlową (wówczas jeszcze Szkołę Główną Planowania i Statystyki). Tuż po upadku komunizmu postanowił spróbować swoich sił w biznesie, co zaowocowało dwuletnią przygodą z własną firmą i dwuletnią pracą w firmie konsultingowej. Dopiero od 1994 r. zaczyna się kariera Sokala w bankowości i finansach.
Ścieżka prowadzi przez stanowiska dyrektorskie w Kredyt Banku S.A. I jego spółce celowej, Bankowym Domu Handlowym. Potem Sokal pojawia się u brokera ubezpieczeniowego Prospector Sp. z o.o., w firmach SKK Finanse Sp. z o.o., Dyrekcja Eksploatacji Cystern Sp. z o.o., Stołeczne Przedsiebiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. W latach 2006-2007 pojawił się w PKO BP, by wreszcie – w marciu 2007 roku – trafić do zarządu Narodowego Banku Polskiego.
Do NBP Sokal trafił za sprawą prezydenta Lecha Kaczyńskiego – i z nim oraz z PiS jest kojarzony do dziś. Nie przypadkiem zresztą, bowiem po końcu kadencji w 2013 r. szybko wrócił do gry – w 2015 r. prezydent Andrzej Duda powołał go na stanowisko doradcy społecznego oraz swojego przedstawiciela w Komisji Nadzoru Finansowego. Ledwie pół roku później poszła za tym nominacja na szefa Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.
Fundacja od Kongresu 590
Jego nominacja zbiegła się z wprowadzeniem do chyboczącego się na krawędzi upadłości SKOK-u Skarbiec zarządu komisarycznego. Po raz pierwszy członek zarządu Komisji wyłamał się z jednolitego frontu – Sokal jako jedyny wstrzymał się od głosu: reszta Komisji głosowała nad wprowadzeniem do Kasy komisarza.
Jego nominacja zbiegła się z wprowadzeniem do chyboczącego się na krawędzi upadłości SKOK-u Skarbiec zarządu komisarycznego. Po raz pierwszy członek zarządu Komisji wyłamał się z jednolitego frontu – Sokal jako jedyny wstrzymał się od głosu: reszta Komisji głosowała nad wprowadzeniem do Kasy komisarza.
Szef BFG znalazł się też w radzie nadzorczej Fundacji im. Sławomira Skrzypka – ufundowanej przez obecnego szefa NBP, Adama Glapińskiego. Fundacja – jak wynika z Krajowego Rejestru Sądowego, obecnie w likwidacji – zasłynęła m.in. ze zorganizowania Kongresu 590, który adwersarze PiS nazwali „Krynicą Prawa i Sprawiedliwości”, w czytelnej analogii do Forum Ekonomicznego w Krynicy.
Gdyby patrzeć na rzekomą ofertę prezesa KNF dla Leszka Czarneckiego, może zatem zaskakiwać to, że milionerowi zaoferowano dymisję urzędnika dosyć bliskiego partii rządzącej – i zaangażowanego w niektóre z jej kluczowych inicjatyw. Z drugiej strony, trudno się dziwić: Sokal miał być zdecydowanym zwolennikiem przejęcia banków Czarneckiego przez państwo.
Banki na dobrej drodze
Bankierzy i finansiści nabrali, rzecz jasna, wody w usta. – Nie jestem biografistą (sic) pana Sokala – ucina jedna z osób, które miały okazję współpracować z szefem BFG. – Teraz nikt nie będzie na ten temat rozmawiał, mało kto z branży odważy się komentarz – ucina inny z pytanych przez nas bankowców.
Bankierzy i finansiści nabrali, rzecz jasna, wody w usta. – Nie jestem biografistą (sic) pana Sokala – ucina jedna z osób, które miały okazję współpracować z szefem BFG. – Teraz nikt nie będzie na ten temat rozmawiał, mało kto z branży odważy się komentarz – ucina inny z pytanych przez nas bankowców.
Jeden z naszych rozmówców wskazuje na szereg wydarzeń z ostatnich dni, tygodni i miesięcy. – To że banki Czarneckiego przynoszą straty, nie jest tajemnicą. Natomiast widać też efekty restrukturyzacji i programów naprawczych: strata się zmniejsza, banki te były dokapitalizowane, również z prywatnych środków Czarneckiego – wylicza.
Jednocześnie jednak banki Czarneckiego walczą o przetrwanie. Dzisiejsze, już po porannej publikacji, notowania Getin Noble Bank to 52 grosze za akcję. Jeśli kurs spadnie poniżej 50 groszy, bank niechybnie wyląduje na liście ostrzeżeń GPW – kreśli scenariusz nasz rozmówca. Według niego w obecnej sytuacji może wystarczyć nieprzemyślany komentarz, żeby sprowokować ucieczkę inwestorów i klientów od GNB.
Tymczasem – jak zaznaczają finansiści – program restrukturyzacyjny banków milionera został przez KNF przyjęty i był realizowany bez większych problemów.
– Mamy dwa tygodnie do publikacji wyników. Można się było spodziewać, że III kwartał GNB zakończy albo bardzo lekką stratą, rzędu 20 mln zł, albo nawet lekkim plusem – kwituje osoba z branży. – Ciekawi mnie, dlaczego to wszystko wybuchło akurat teraz, kiedy rynek czekał na niezłe, jak na te banki, wyniki – dorzuca.
Zagadka z Aliorem
– Jeżeli Sokal jest zwolennikiem położenia Getin Banku, to nie jestem w stanie wymyślić, z jakich powodów nim został – słyszymy. – Przecież potencjalne bankructwo Getinu czy Idea Banku to potężne obciążenie dla sektora bankowego w Polsce. A przejęcie przez państwowy bank? To komu mianoby wcisnąć banki Czarneckiego? To nie są banki, którymi zająłby się Pekao S.A. czy PKO BP – twierdzi nasz rozmówca.
– Jeżeli Sokal jest zwolennikiem położenia Getin Banku, to nie jestem w stanie wymyślić, z jakich powodów nim został – słyszymy. – Przecież potencjalne bankructwo Getinu czy Idea Banku to potężne obciążenie dla sektora bankowego w Polsce. A przejęcie przez państwowy bank? To komu mianoby wcisnąć banki Czarneckiego? To nie są banki, którymi zająłby się Pekao S.A. czy PKO BP – twierdzi nasz rozmówca.
W grze mógłby pozostawałby jedynie Alior Bank. – Może tu tkwi źródło dziwnej sytuacji Aliora: mimo dobrej sytuacji notowania tego banku lecą na łeb na szyję – podkreśla jeden z naszych rozmówców. – Gdyby chcieć doprowadzić Getin nie do totalnego upadku, ale takiej słabości, która utorowałaby drogę do kontrolowanego przejęcia przez bank państwowy, jedynym kandydatem byłby Alior – dodaje.
Mnogość scenariuszy, jakie rysują gracze, eksperci i specjaliści z branży jest tak duża, że każdy może sobie wybrać własną prawdę. Może się okazać, że na całej awanturze stracą przede wszystkim wspomniane banki oraz ich klienci. Ale czy ktoś skorzysta?
Reklama.