Związkowcy z „Solidarności” mają dosyć uległości swoich szefów. Działacze grożą rzucaniem legitymacji

Poszło o kwietniowy protest związkowców z ZUS: osiem organizacji z Zakładu skierowało wówczas do prezes Gertrudy Uścińskiej postulaty podwyżek i żądanie przestrzegania regulaminu strajku. W tle była groźba strajku.

Nadgodziny w ZUS
Problem w tym, że wśród ośmiu organizacji-sygnatariuszy zabrakło „Solidarności”. Ta decyzja podzieliła organizację w ZUS: część działaczy publicznie potępiła kierownictwo związku, inni mówią już o zbyt daleko posuniętym sojuszu „S” z obecną ekipą rządzącą („od kiedy rządzi PiS, władze związku nagle we wszystkim się z panią prezes zgadzają”). – Niepodpisanie przez NSZZ Solidarność żądań przekazanych pracodawcy przez przedstawicieli poszczególnych związków zawodowych naraziło Związek na drwiny i obelgi ze strony pracowników i stało się przedmiotem kpin w mediach – cytuje pismo z jednej z central „Gazeta Wyborcza”.

Karuzela przepisów, ciągłe zmiany w projektowanym systemie emerytalnym czy systemie składek, a do tego technologiczne wyzwania związane ze zmianami w systemie IT Zakładu – to krótka lista powodów, dla których pracownicy ZUS przesiadują po godzinach. Za nadgodziny nikt się jednak nie kwapi zapłacić, więc związkowcy – również ci z „Solidarności” – mają zamiar w najbliższych tygodniach przeforsować swoje żądania. W ostateczności w ramach innych organizacji, bowiem część członków największego polskiego związku zawodowego rozważa oddanie legitymacji członkowskiej i wstąpienie do którejś z alternatywnych organizacji.