Z cytowanych w raporcie badań wynika jasno, że kobiety są coraz bardziej zdeterminowane, by robić karierę zawodową – 37 proc. przyjęłaby bez wahania propozycję awansu, a kolejne 17 proc. – musiałby się zastanowić, czy sprosta nowym zadaniom. 10 proc. miałoby wątpliwości, czy uda im się pogodzić życie zawodowe i prywatne. Kolejne 2 proc. uzależniłoby decyzję od rozmowy z partnerem.
Powyższe dane ilustrują przemiany, jakie są dziełem samych kobiet. Ale oczekują one również wsparcia z zewnątrz – możliwości konsultowania się ze specjalistą, mentorem lub psychologiem. Co trzecia potrzebuje jasno wytyczonej ścieżki kariery, drugie tyle pragnie elastycznego czasu pracy, który pozwalałby godzić pracę z macierzyństwem. 12 proc. oczekiwałoby praktycznego wsparcia rodziny.
Kluczowe jest wsparcie
Kobiety wciąż nie są nazbyt pewne siebie (36 proc.) i nie czują się kompetentne (16 proc.). Ale nie widzą też wsparcia pracodawcy w postaci jasno wytyczonych celów zawodowych (27 proc.), co trzeciej doskwiera brak mentora (31 proc.). Z takim wsparciem połowa przyjęłaby awans. Inna sprawa, że wciąż doskwiera im brak przejrzystości płacowej oraz nierównomierne traktowanie ich w tych sprawach.
– Polki nie różnią się od przedstawicielek świata zachodu. Ba, jesteśmy od nich często bardziej przedsiębiorcze i widać to nie tylko po coraz większej ilości menedżerek w korporacjach, ale też po stale rosnącej ilości Polek zakładających działalność gospodarczą – podsumowuje Katarzyna Pawlikowska, ekspertka konkursu Bizneswoman Roku. – Wiele problemów w tej sferze jest jeszcze do rozwiązania – kwituje.
