"Ten rynek w Polsce to chaos". Niebezpieczne zabiegi, po których kobietom "pękają piersi"

Niestety, takiego obowiązku nie ma w przypadku wyrobów medycznych, do których należą substancje wstrzykiwane pacjentkom w gabinetach piękności. A luka jest chętnie wykorzystywana. W końcu pacjentka z drastycznymi powikłaniami po zabiegu powiększenia piersi nie prezentowałaby się zbyt ładnie na ulotce reklamowej.

Mimo to wydawałoby się, że zachęcona reklamą pacjentka o niebezpieczeństwach dowie się w gabinecie, zanim zabieg zostanie przeprowadzony. Bywa inaczej.

– Każdy lekarz jest zobowiązany do informowania pacjenta o ryzyku związanym z leczeniem. Jest to nierozerwalnie związane z pojęciem świadomej zgody na leczenie. Niestety nie wszyscy o tym informują, pytanie tylko czy nie chcą, czy nie wiedzą o tych powikłaniach – mówi INNPoland.pl dr Michał Charytonowicz, chirurg plastyczny z kliniki Dr Szczyt.

– Zabieg czy też branie leków zawsze związane jest w przypadku leków z działaniami niepożądanymi, a w przypadku wyrobów medycznych z ryzykiem incydentów medycznych – dodaje farmakolog dr Leszek Borkowski. – I takie incydenty się zdarzają. Nie można wcześniej przewidzieć, kiedy on się wydarzy i uprzedzić pacjentkę, żeby nie robiła zabiegu – ostrzega.

Kobiety twierdzą, że o powikłaniach nie zostały poinformowane. Twierdzą, że lekarze, którzy wykonywali zabiegi, brali je na stół bez wcześniejszego wykonania wywiadu medycznego. Podobno słowem nie zająknęli się, że po zabiegu coś może być nie tak.

– Trzecia rzecz to kwestia więzadła piersiowego, które powinno być jednorodne. Mimo że pacjentki mają zalecone USG piersi, nie jesteśmy w stanie ocenić, czy te wiązadło ma jakieś szczeliny, czy jest jedną tkanką, która nie ma żadnych dziurek. Wiem o czterech czy pięciu przypadkach w Polsce, gdy pod piersią zrobiła się kieszonka z preparatu, ponieważ w więzadle była szczelina. Wtedy zaszywało się to więzadło i to rozwiązywało problem. Tylko u jednej pacjentki, mojej zresztą, okazało się, że to więzadło jest całe jak sito, więc usunęliśmy preparat z obu piersi – dodaje lekarz.

Na koniec przypomina sobie o jeszcze jednym powikłaniu - reakcji zapalnej organizmu na ciało obce. Jak twierdzi dr Rogala, wszystkim swoim pacjentkom wykonywał posiew. Okazywało się, że nie było w nim zakażenia bakteryjnego czy wirusowego, a jedynie „przesięk surowiczy”, który był reakcją organizmu na ciało obce.

– Podejrzewamy, że pacjentki z chorobami autoimmunologicznymi, np. Hashimoto, są bardziej narażone na takie stany zapalne, dlatego nie wykonujemy im tych zabiegów. Stany zapalne mogą wystąpić u każdego pacjenta – wyjaśnia.

Opisane kobiety po zabiegu Aquafillingu nie mogą mieć kolejnych dzieci ani uprawiać sportu. Część nie wychodzi z domu, gdyż preparat zdeformował im twarze, część zmaga się z gronkowcem lub chorobami autoimmunologicznymi. Pozostałe faszerują się sterydami czy antydepresantami, by jakoś przetrwać dni w nieustannym fizycznym bólu i, może nawet jeszcze bardziej bolesnym, poczuciu wstydu.

Z opinią tą nie zgadza się farmakolog dr Borkowski, który twierdzi, że rynek pojawiających się substancji jest pod kontrolą Unii Europejskiej.

Na stronie producent zapewnia, że zmiana nazwy nie jest powiązana ze zmianami właściwości produktu, które pozostają takie same. Dowiadujemy się również, że preparat jest neutralny i biokompatybilny z ludzkimi tkankami.

– Nie sądzę, żeby jakikolwiek chirurg plastyk w Polsce podjął się wykonania Aquafillingu, bo nawet Polskie Towarzystwo Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Estetycznej (PTChiPRE) walczy z tym preparatem już od paru dobrych lat – mówi INNPoland.pl dr Michał Charytonowicz, chirurg plastyczny z kliniki Dr Szczyt.

– Z pisma z Departamentu Nadzoru i Badań Klinicznych Wyrobów Medycznych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych wynika, iż przedmiotowy preparat po 22 marca 2017 r. nie powinien być już wprowadzany do obrotu rynkowego – czytamy.

Jak tłumaczy dr Charytonowicz, obecnie jedynymi, bezpiecznymi i zbadanymi sposobami powiększania i modelowania piersi są implanty silikonowe oraz przeszczep własnej tkanki tłuszczowej.

– Infekcję preparatu, który integruje się z tkankami i nie otorbia, jak Aquafilling, bardzo trudno opanować. Preparatu nie sposób w całości usunąć z piersi, co w przypadku infekcji ma kluczowe znaczenie. Jedyne, co pozostaje to drenaż piersi, nacinanie i wielokrotne płukanie. Często infekcja jest tak rozległa, że jedynym wyjściem jest po prostu mastektomia – mówi.

Gdy pracował jeszcze w klinice akademickiej, wielokrotnie miał do czynienia z pacjentkami leczonymi po zabiegu Aquafillingu.

– Niestety w Polsce rynek jest bardzo dziki. Istnieje grupa pacjentów, którym zależy na tym, żeby było bezpiecznie, żeby to była usługa wysokiej jakości i oni rzeczywiście idą do renomowanych gabinetów medycyny estetycznej czy chirurgów plastyków. Jest również grupa ludzi, którym zależy, żeby było tanio i dlatego stworzył się rynek, na którym takie zabiegi wykonują kosmetyczki oraz lekarze bez specjalizacji albo ze specjalizacją, która kompletnie nie jest specjalizacją zabiegową, jak np. pediatria czy stomatologia – mówi dr Charytonowicz.

Jak zauważa, nie istnieją prawne uregulowania, które ścigałyby takie praktyki. I nie muszą, dopóki wszystko jest w porządku, a zabiegi się udają. Problem pojawia się dopiero, gdy nastąpi błąd w sztuce.

– Infekcja czy niepożądane zdarzenie mogą zdarzyć się każdemu, nawet chirurgowi plastykowi, nieważne jak dobrze był szkolony. My jednak jesteśmy również szkoleni w tym, jak sobie radzić z tego typu powikłaniami i co wtedy zrobić, żeby pacjenta nie zostawić samemu sobie. Natomiast kosmetyczka lub lekarz bez odpowiedniej specjalizacji w takiej sytuacji rozłoży ręce i wyśle pacjenta do szpitala lub innego lekarza. Jest to dla mnie kompletnie nieetyczne. Każdy lekarz ma prawo wykonać zabieg pod warunkiem, że jest gotowy i ma wiedzę, jak leczyć negatywne następstwa tego zabiegu – mówi.