Badacze z
McGill University przeanalizowali wzorce ćwierkania kilkunastu
gatunków ptaków, m.in. zięby zwyczajnej, wróbla bagiennego i dzikiego kanarka. Jak się okazuje, ich śpiew budowany jest w podobny sposób, co ludzkie wypowiedzi: im dłuższa jest wyśpiewywana fraza, z tych krótszych pojedynczych dźwięków się składa.
Śpiew ptaków a mowa ludzka
Przywodzi to na myśl tzw. prawo Menzeratha-Altmanna: zauważoną przez językoznawców prawidłowość, zgodnie z którą im krótszy jest wydawany przez człowieka dźwięk, tym dłuższa jest konstrukcja, w której się on pojawia. U ludzi zasada ta usprawnia komunikację – pozwala bowiem budować zróżnicowane wypowiedzi.