Nowobogacki jak polski biznesmen. W Polsce Mustangi rozchodzą się jak ciepłe bułeczki

„Szybcy i wściekli”, „Jestem legendą”, „Transformers”, „Aniołki Charliego”, przynajmniej dwa Bondy – no i, rzecz jasna, „Bullit”. Lista hollywoodzkich dzieł, w których ford mustang odgrywa niemalże główną rolę, mogłaby się ułożyć w historię amerykańskiego kina. Nic zatem dziwnego, że Amerykanie od dekad kupują mustangi na potęgę. Nieco bardziej zaskakujące jest to, że szósta generacja tego auta z impetem podbija europejskie rynki. Trend dotarł do Polski: w zeszłym roku ford mustang był najlepiej sprzedającym się samochodem sportowym na polskim rynku.

Skąd to niecodzienne zainteresowanie mustangiem w Polsce? Nie wynika ono wyłącznie z jego kultowego statusu. Ford mustang to najtańsze auto w swojej klasie i w tych parametrach – jego ceny, jak szacuje w rozmowie z INN:Poland szef Instytutu SAMAR Wojciech Drzewiecki, kształtują się na poziomie od 176 do 206 tys. złotych. Przy uwzględnieniu rabatów, okresowych promocji, talentu handlowego kupującego da się to zapewne obniżyć jeszcze o dobre kilkanaście tysięcy. A jak rozliczać auto na firmę, to i VAT się odzyska, a i potężne koszty zużywanego paliwa da się rozliczyć.

Dziś te czasy szczęśliwie mamy za sobą, chociaż zapewne też dlatego, że możliwości odliczeń, na jakie można liczyć przy zakupie auta, nieco się skurczyły. – To bez sensu jeździć takim samochodem z kratą. Wiele osób jednak pochodziło do tego z założeniem, że należy maksymalnie obniżać koszy – mówi Drzewiecki.

– Gdzieś się tam parę razy w roku miłośnicy marki zjeżdżają, również w Polsce. Tu trzeba brać pod uwagę sezon: od późnej wiosny do wczesnej jesieni. Kto ma jakiś fajny egzemplarz w inne pory roku nie wyjeżdża – mówi szef Stajni Mustanga. Dotyczy to oczywiście nie nowych modeli aut lecz ich zabytkowych, liczących sobie po kilkadziesiąt lat, egzemplarzy. Zwłaszcza kultowych, z lat 60. Trudno się zatem dziwić, że w internecie aż roi się od forów miłośników marki, a w serwisach sprzedażowych i aukcyjnych – od mustangów z kolejnych dekad. Niektóre dałoby się kupić nawet za 20 czy 30 tysięcy złotych. – To już złom, kupa gruzu. Nawet jeżeli będzie wyglądać w miarę, to w środku będzie to rozpacz – kwituje lapidarnie Pawluczuk. – Taki klasyk, jako baza do odbudowy, to koszt przynajmniej 40 tysięcy zł – dodaje.

To zresztą ledwie początek wcale nie krótkiej listy wad tego auta. – To sportowe auto, a więc sztywne. Siada się nisko, co nie wszyscy lubią. Czuje się każdą nierówność. Ale szefom firm nie sposób zabronić – ucina. Pawluczuk jest bardziej dosadny. – Albo się to kocha, albo lepiej tego wozu nie zaczepiać. Kto nie czuje tego amerykańskiego klimatu, będzie rozczarowany: zabytkiem będzie kosmicznie rozczarowany, natomiast nowym... pewnie trochę mniej. Zabytek nie słucha się, nie jedzie, tu coś kapie, tam zawsze coś nie tak. To nie avensis. Wóz może fajnie wygląda, ale wnętrze, jeśli ktoś się lubi czepiać, to plastik, skrzypi, jęczy, wszystko jakieś takie badziewne – śmieje się.

Mimo to do tej pory w całej Europie sprzedało się aż 21 tysięcy takich samochodów i to nawet w Niemczech, gdzie mustangi miały nie być takie modne. W Polsce mustang jest niekwestionowanym królem: jesienią, gdy w statystykach widniało niemal czterysta sprzedanych aut tej marki, jej bezpośredni konkurenci byli daleko w tyle. Druga w kolejności była mazda MX-5 (133 auta) oraz, jako trzeci, volkswagen scirocco – 32 auta. Na czwartej pozycji była toyota GT86 – z trzynastoma autami, które znalazły polskich nabywców. „Niechaj koń będzie z tobą” – zachwalała stylizowana na „Gwiezdne wojny” reklama mustangów. Koń najwyraźniej przybył i wziął Polskę z marszu.