"Kanapka" nadaje się do stosowania zwłaszcza przy codziennym feedbacku, informującym o pojedynczych błędach. Metoda ta ma jednak pewną wadę: kończąc rozmowę pozytywną informacją ryzykujemy rozmycie najważniejszego przekazu, czyli zwrócenia uwagi na popełnione błędy.
FUKO
Ten akronim rozwijamy do czterech elementów, na których zbudowana powinna być informacja zwrotna:
Fakty – mowa tutaj o oparciu komunikatu na faktach, mówieniu o konkretnych sytuacjach;
Uczucia – przywołanie osobistych odczuć związanych z sytuacją, używanie komunikatu "JA";
Konsekwencje – wskazanie konsekwencji z jakimi wiążą się omawiane działania;
Oczekiwania – przedstawienie odbiorcy naszych oczekiwań oraz określenie celu.
Warto stosować tę metodę stale, w ustrukturyzowanym procesie feedbackowania. Pozytywnie wpływa ona na relacje i może być również wykorzystana jako narzędzie rozwiązywania konfliktów. Jest to jednak metoda trudna, która wymaga zaangażowania zarówno nadawcy, jak i odbiorcy.
Stop/Start/Continue
Jest to piękna w swojej prostocie metoda przekazywania feedbacku, która idealnie nadaje się do
codziennej komunikacji. Komunikat opiera się na trzech punktach:
"Przestań" – jakie błędy popełnia pracownik?
"Zacznij" – co można zrobić, żeby poprawić proces?
"Kontynuuj" – co pracownik robi dobrze i czego nie powinien zmieniać?
Jak NIE udzielać feedbacku
Samo "wykucie" sposobów udzielania feedbacku nie wystarczy jednak, jeśli traktujemy pracownika z wyższością lub nawet niechęcią.