Będzie wyższa "renta alkoholowa". Komu przysługuje i jak ją otrzymać?

Sebastian Luc-Lepianka
18 lutego 2025, 14:33 • 1 minuta czytania
Potocznie nazywane “rentą alkoholową” świadczenie jest przyznawane przez ZUS z tytułu niezdolności do pracy. Jest skierowane do ofiar choroby alkoholowej. Podobnie jak inne świadczenia, wzrośnie od 1 marca.
Świadczenie dla osób z powikłaniami po chorobie alkoholowej ulegnie waloryzacji od 1 marca. Fot. Piotr Kamionka/Reporter/East News
Więcej ciekawych artykułów znajdziesz na stronie głównej

Ten specyficzny program odnosi się do osób borykającymi się z problemami zdrowotnymi na skutek nadużywania alkoholu, które uniemożliwiają im wykonywanie pracy. Obecnie wynosi ona 1780,96 zł, a od marca osoby na tym świadczeniu będą mogli liczyć na podwyżkę.


Renta alkoholowa w 2025 roku

Wysokość renty zależy od stopnia niezdolności do pracy i jest ustalana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Wedle wstępnych danych od Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej od 1 marca 2025 roku renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy może wynieść co najmniej 1901,71 zł brutto, a z tytułu częściowej niezdolności do pracy 1426,28 zł brutto.

Na to świadczenie mogą liczyć osoby, niezdolne do pracy zarobkowej na skutek schorzeń powiązanych i będących skutkiem choroby alkoholowej. Przy czym samo jej rozpoznanie nie jest podstawą do jej przyznania. Przysługuje, gdy u osoby wystąpią poważne komplikacje zdrowotne na skutek alkoholizmu, a które w sposób faktyczny uniemożliwiają lub znacząco utrudniają wykonywanie pracy zarobkowej.

Jak otrzymać rentę alkoholową?

Aby otrzymać to świadczenie, trzeba przede wszystkim uzyskać orzeczenie lekarskie o niezdolności do pracy i złożyć wniosek do ZUS. Potrzebne jest posiadanie wymaganego stażu ubezpieczenia odpowiedniego do wieku.

Wnioskodawcy muszą spełnić następujące kroki:

Ustawowo osobą niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo uzyskała zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje jej odzyskania po przekwalifikowaniu. O całkowitej niezdolności mówimy, gdy dana osoba nie ma zdolności do wykonywania żadnej pracy.

Częściowa niezdolność jest wtedy, gdy osoba utraciła w znacznym stopniu zdolność do wykonywania pracy, zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Czytaj także: https://innpoland.pl/209050,nowa-stawka-za-pobyt-w-izbie-wytrzezwien-w-warszawie-to-juz-437-zl-za-dobe