Stopy procentowe znowu w górę. Jest decyzja Rady Polityki Pieniężnej
Stopy procentowe w górę
W dniu 3 listopada 2021 roku odbyło się posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej. W jego trakcie zdecydowano o podniesieniu stóp procentowych Główna stopa referencyjna, służąca za podstawą do obliczania stawki WIBOR, wzrosła o 75 pb z 0,5 proc. do 1,25 proc.Rada ustaliła stopy procentowe NBP na następującym poziomie:
- stopa referencyjna 1,25 proc. w skali rocznej;
- stopa lombardowa 1,75 proc. w skali rocznej;
- stopa depozytowa 0,75 proc. w skali rocznej;
- stopa redyskonta weksli 1,30 proc w skali rocznej;
- stopa dyskontowa weksli 1,35 proc. w skali rocznej.
Jak można przeczytać w komunikacie zamieszczonym po posiedzeniu, Rada postanowiła podwyższyć stopy procentowe NBP dążąc do obniżenia inflacji do celu NBP w średnim okresie.
Obserwowany w bieżącym roku istotny wzrost światowych cen surowców, w tym energetycznych i rolnych, a także przedłużające się globalne zaburzenia podażowe spowodowały podwyższenie prognoz inflacji na najbliższe kwartały na świecie i w Polsce. Przy oczekiwanej kontynuacji ożywienia krajowej aktywności gospodarczej oraz korzystnej sytuacji na rynku pracy tworzyłoby to ryzyko utrwalenia się podwyższonej inflacji w horyzoncie oddziaływania polityki pieniężnej.
Inflacja według Adama Glapińskiego
Jak przekonywał na konferencji prasowej prezes NBP, inflacja jest wyższa w krajach, które najszybciej wyszły z pandemii. Adam Glapiński zwrócił również uwagę na problemy z łańcuchami dostaw, braki produkcyjne (w zakresie m.in. mikrochipów) i wzrost cen energii. To wszystko miało przełożyć się na kryzys inflacyjny. Jednocześnie podkreślił, że sytuacja w Polsce jest i tak bardzo dobra.Adam Glapiński przewiduje, że szczególnie wysoki poziom inflacja może wynieść w styczniu przyszłego roku. Może wtedy dojść do pułapu 7 procent. Jednak od tego momentu - zdaniem szefa NBP - ma zacząć maleć.Nie mamy do czynienia ze spiralą cen i płac. Nie mamy do czynienia z wtórnymi efektami inflacji spowodowanymi szokami zewnętrznymi. Z doświadczenia wiemy, że w perspektywie kwartałów to się może pojawić. Jeśli jest podwyższona inflacja, to po pewnym czasie przenosi się to na inne rynki, przechodzi na presję płacową i w pewnym momencie ceny zaczynają rosnąć nie tylko ze względu na koszty, ale i elementy popytowe. Dlatego w tym momencie podwyższamy stopy procentowe, by zablokować tamtą inflację.
Rekordowo niskie stopy
Przypomnijmy, to już drugi raz, gdy Rada Polityki Pieniężnej zdecydowała o podniesieniu stóp. Po raz pierwszy podobna decyzja została podjęta RPP 6 października. Wcześniej organ NBP utrzymywał stawki na niespotykanie niskim poziomie od maja 2020 roku.Stopa lombardowa (kredytowa) wynosiła do października 0,5 proc. Niskie stopy procentowe oznaczały niewielkie zyski na depozytach i lokatach. Z drugiej strony wiązało się to z podobnie niskim oprocentowaniem pożyczek i kredytów, co dla posiadaczy kredytów było pozytywnym zjawiskiem. Wraz z podwyższaniem stóp NBP rośnie także WIBOR, a to razem z rosnącymi marżami, może to wywindować raty kredytów hipotecznych oraz sumy do spłacenia, do bardzo wysokiego poziomu.
Z symulacji kosztu kredytu mieszkaniowego na 300 tys. złotych z okresem spłaty 25 lat wynika bowiem, że wzrost stawki WIBOR 3M o każdy 1 pp. skutkuje wzrostem miesięcznej raty o około 170 złotych, a całkowitego kosztu kredytu o mniej więcej 50 tys. złotych.