Smartfony mogą podrożeć. Resort bierze się za archaiczne prawo

Opłata reprograficzna to tzw. opłata od "czystych nośników". Ma być formą rekompensaty za to, że możemy kopiować wielokrotnie utwory artystów, od muzyków po pisarzy. W Polsce ostatni raz aktualizowano ją w 2008 roku i obecnie wpływy z niej mamy najniższe w całej Unii Europejskiej. Resort kultury chce to zmienić.

Jest to wymóg unijnego prawa, w Polsce opłata reprograficzna działa od 1994 roku. Ostatnia jej aktualizacja pojawiła się w 2008 roku, przy wzrośnie popularności notebooków i czytników e-booków. Oprócz nich na liście są odtwarzacze mp3, nagrywarki CD, magnetofony, magnetowidy i faksy. Łącznie to 65 urządzeń.

Jak widać, nie jest zbyt aktualna. Wiele z urządzeń, które na niej widnieją, nie jest już produkowana.

Wedle danych Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego wpływy z opłaty od czystych nośników mamy jedne z najniższych w Europie. Na listę trafić mają więc obecne urządzenia, umożliwiające kopiowanie dzieł artystów.

Mowa jest także o urealnieniu wysokości opłat. Dla nowych nośników będzie to wysokość 1 proc., a starsze urządzenia spadną do maksymalnie 2 proc. Wedle szacunków resortów, to przełoży się na dodatkowe 150-200 mln złotych zysku dla artystów rocznie, a wcale nie musi wpłynąć na ceny urządzeń.

To kolejny ukłon w kierunku artystów od MKiDN, po programie dotacji. Część środków ma trafić do stowarzyszeń reprezentujących także naukowców i dziennikarzy.

Uproszczeniu ulegnie również cały system opłaty od czystych nośników. Będzie tylko jedna tabela, a lista skurczy się do 19 rodzajów aktualnych urządzeń.

Konsultacje publiczne projektu nowelizacji wystartowały 23 lipca br., potrwają 30 dni.

Źródło: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego